اجرای طرح آبخیزداری شهری (مدیریت حوضه های آبخیز شهری )ضرورتی اجتناب ناپذیردرکنترل سیلابهای شهری کلانشهر رشت

آبخیزداری شهری شاخه ای از علوم آبخیزداری است که به منظور حفاظت از خاکهای مناطق شهری ، کاهش سیل و رواناب در معابر و سطوح شهری و همچنین استفاده بهینه از رواناب در توسعه فضاهای سبز در مناطق شهری مطرح می باشد . حوزه آبخیز شهری Urban Catchment بنا به تعریف ، محدوده فیزیوگرافی هر شهر را گویند که کلیه بارش های واقع شده در آن محدوده به صورت کاملا فنی و مهندسی جمع آوری وهدایت شده و در نهایت از یک نقطه خروجی در داخل مرز آن شهر تخلیه می گردد.در حوزه های آبخیز شهری ، به دلیل گستردگی سهم سطوح نفوذناپذیر نسبت به سطوح با نفوذپذیری طبیعی ، بخش اعظم بارندگی ها به رواناب و هرزآب تبدیل شده و در سطح شهر و درون جوی ها، کانالها و مسیلهای شهری جریان می یابد که متاسفانه بدلیل عدم توجه مدیران شهری و شهرداری ها به موضوع آبخیزداری شهری ،تا کنون اقدام و مدیریت خاصی در این زمینه مهم و حیاتی صورت نگرفته است . آنچه مهم است اینکه در مدیریت رواناب های شهری یا آبخیزداری شهری به سه جنبه اساسی باید توجه ویژه نمود: ۱-کاهش رواناب شهری ۲- ایجاد تاخیر در حرکت رواناب های شهری ۳- استفاده بهینه از آب حاصل از رواناب در مصارف آبیاری فضاهای سبز شهری . با اجرای تکنیک ها و عملیات آبخیزداری شهری (احداث سازه ها رسوبگیر ،سازه های کنترلی یا آپرون ها و کالورت ها ،سازه های حفاظتی و مهارکننده و ... ) بویژه در کلانشهر ها که با تراکم و فزونی جمعیت شهری ،مشکل بافت های فرسوده ، معابر و خیابان های بدون زهکش ها و آبروهای مناسب و ...روبرو می باشیم یقنا در آینده، دوباره شاهد بروز سیلاب های شهری و آبگرفتگی مناطق شهری در کلانشهر زیبای رشت نبوده و نخواهیم بود.

کلیدواژه ها:

رواناب های سطحی ، آبخیزداری شهری ، کلانشهر رشت .