مقایسه میزان تلفات برداشت دانه گندم دیم در انواع کمباین های کاه کوب در استان کردستان
محل انتشار: دوفصلنامه ماشین های کشاورزی، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 297
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAM-13-3_004
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1402
چکیده مقاله:
گندم یکی از محصولات مهم کشور است که در سال های اخیر، به دلیل بالا بودن ارزش اقتصادی کاه تولیدی برای خوراک دام، توسط کمباین های کاه کوب برداشت می شود. در این تحقیق میزان تلفات طبیعی، تلفات کمباینی، ظرفیت مزرعه ای، درجه خلوص دانه و عملکرد محصول گندم در حین برداشت، توسط کمباین های کاه کوب در استان کردستان مورد بررسی قرار گرفت. از بین کمباین های فعال در برداشت گندم در منطقه، تعداد ۱۵ دستگاه کمباین کاه کوب در حین برداشت گندم دیم به صورت طرح کاملا تصادفی انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفت. از این تعداد، ۴ دستگاه ساخت کارگاه های محلی شیراز، ۴ دستگاه ساخت کارگاه های محلی بوکان، ۴ دستگاه ساخت کارگاه های محلی همدان و ۳ دستگاه نیز ساخت شرکت همدان برزگر بود. نتایج نشان داد که متوسط عملکرد گندم دیم ۱۶۹۸.۱۴ کیلوگرم بر هکتار، تلفات طبیعی ۲.۳۹ درصد و تلفات کمباینی ۴.۹۲ درصد بود. ۴۳.۵ درصد از تلفات کمباینی مربوط به عقب کمباین (مخزن کاه) و ۵۶.۵ درصد آن مربوط به هد کمباین بود. مقایسه کمباین ها نشان داد که تلفات دانه در کمباین همدان برزگر با ۶.۵۶ درصد از دیگر کمباین ها بیشتر است. تفاوت بین کمباین ها ازنظر ظرفیت مزرعه ای و درصد خلوص، معنی دار نبود. میزان تلفات دانه در مخزن کاه کمباین های کاه کوب شیراز، بوکان، همدان و همدان برزگر در سطح ۵ درصد اختلاف معنی دار داشتند و به ترتیب ۶۴.۸۷، ۲.۰، ۰.۷۸ و ۴.۲۸ درصد بود. ازنظر تلفات کل کمباینی نیز تفاوت بین کمباین ها در سطح ۵ درصد معنی دار بود. با توجه به نتایج به دست آمده، کمباین های کاه کوب همدان، بوکان، شیراز و همدان برزگر به ترتیب با تلفات کل ۴.۳۲، ۴.۳۳، ۴.۵۲ و ۶.۵۶ درصد در اولویت به کارگیری در مزارع گندم دیم استان کردستان قرار دارند.
نویسندگان
محمود صفری
موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
محمدعلی رستمی
بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :