احسان الله شریفی هراتمه - کارشناسی الهیات، گرایش فقه و مبانی حقوقی دانشگاه پیام نور علویجه، اصفهان، ایران مدیر امور حقوقی شهرداری مبارکه
محمود صادقی - کارشناس حقوق قضایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران، مدیر امور املاک شهرداری مبارکه

از جمله مهمترین نعمت های خدادادی که حفاظت از آنها به دغدغه مهمی در سراسر دنیا تبدیل شده و برای جلوگیری از تخریب آنها قوانین و مقررات زیادی به تصویب رسید، محیط زیست و جنگل ها می باشند. براساس این قوانین و مقررات، محیط بانان و جنگل بانان مامور هستند که از این منابع حفاظت کنند و مانع از تخریب و نابودی آنها گردند. این مامورین برای انجام وظیفه دارای اختیاراتی می باشند که میتوان به دو مورد از اهم آنها اشاره نمود، اول اینکه اگر این افراد تحت آموزش های لازم قرار گیرند ضابط دادگستری محسوب می گردند و دوم اینکه حق حمل سلاح را خواهند داشت. اما گاهی همین افراد موجب خسارت به اطراف خود می شوند که در این صورت بر مبنای نظریه تقصیر، مسئول هستند و از آنجایی که این مامورین کارمند دولت به شمار می روند مبانی مسئولیت مدنی زیست محیطی آنها تحت نظریات مختلفی است که هر یک فلسفه مخصوص به خود را دارد. این نظریات به خصوص در عرصه حقوق داخلی بر سه دیدگاه ذیل یعنی دیدگاه سنتی، دیدگاه جدید و دیدگاه بینابینی مبتنی است که این سه دیدگاه خود شامل سه نظریه یعنی نظریه ای بر اساس خطر، نظریه های مختلط و نظریه ای براساس تقصیر می باشد. با استناد به قانون مسئولیت های مدنی اگر مامور در هنگام انجام وظیفه به عمد یا در اثر بی احتیاطی خسارتی به محیط زیست وارد نماید، خود باید آن را جبران نماید و در صورتی که خسارت وارده به دلیل نقص در وسایل اداره باشد اداره مسئول آن می باشد. از آنجایی که در خصوص خسارات زیست محیطی نظریه رایج در مورد مسئولیت مدنی، نظریه مسئولیت مطلق می باشد و به استناد ماده ۱۱ قانون مسئولیت مدنی و با توجه به اینکه محیط بانی و جنگل بانی از جمله مشاغل دشوار محسوب می گردد، بهتر است که مبنای مسئولیت مدنی محیط بانان و جنگل بانان براساس نظریه تقصیر در نظر گرفته شود.

مسئولیت مدنی، محیط بان، چنگلبان