علی نادری - نویسنده مسئول

در سالهای اخیر با افزایش دانش بشری درباره پدیده زلزله و نحوه رفتار سازه ها در مقابل زلزله و اهمیت بهسازی و مقاوم سازی ساختمانهای موجود، راهکارهای نوینی برای افزایش ایمنی ساختمانها در برابر این پدیده ارائه شده است. روشهای تحلیلی که در طراحی بر اساس عملکرد و بهسازی لرزه ای سازه ها مطرح می شوند، عمدتا بر مبنای انالیز استاتیکی غیر خطی می باشند.در این پژوهش از انواع تحلیل­های مورد پیشنهاد آیین­نامه برای بررسی رفتار سازه ها بهره­گیری شده است، که برای بررسی رفتار دقیق از تحلیل­های دینامیکی تاریخچه زمانی استفاده شده است. با استفاده از تحلیل­های انجام شده سعی بر بررسی اثر مود­های غالب سازه های طراحی شده برای انواع ساختگاه­های موجود است. برای بررسی این اثرات ۱۲ سازه­ مختلف ۵، ۸ و ۱۲ طبقه با دو سیستم مختلف قاب خمشی بتنی متوسط و قاب خمشی با دیوار برشی بتنی در دو تیپ خاک متفاوت یک و دو در نظر گرفته شده و اثرات این تغییرات با استفاده از تحلیل­های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی نتایج نشان می دهد که ساختمان های با ارتفاع بیشتر از امنیت بیشتری در مواجه با پدیده تشدید برخوردار هستند. همچنین، سازه های با دیواربرشی بتنی، زمان تناوب متفاوتی با زمان تناوب زلزله ایجاد کرده و پدیده تشدید را به حداقل ممکن رسانده است.

زلزله، پدیده تشدید، تحلیل غیرخطی، زلزله