اهمیت تعیین روش تکثیر بهینه، جهت اهلی سازی گیاهان دارویی و معطر
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در علوم
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CMTS03_423
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1402
چکیده مقاله:
در دهه اخیر تمایل به استفاده از گیاهان دارویی به دلیل شناخت بیشتر اثرات زیانبار داروهایی شیمیایی، سازگاری بیشتر داروهای گیاهی با بدن انسان، افزایش یافته است. با توجه به ارزش افزوده بالای گیاهان دارویی امروزه تمایل به کشت این گیاهان رو به افزایش است. موفقیت در این امر مستلزم آگاهی بیشتر از نیازهای اکولوژیک، مراحل کاشت، داشت و برداشت گیاه توسط تولیدکنندگان می باشد [۱]. تکثیر، پرورش و اهلی کردن، به عبارت دیگر، درک نیازهای اکولوژیکی گیاهان بومی می تواند برای مسائل کاربردی مفید باشدکه بر عوامل فیزیولوژیکی و متابولیت های ثانویه و عملکرد گیاه تاثیر می گذارد [۲]. امروزه تعداد زیادی از گونه های گیاهان دارویی در آستانه انقراض قرار دارند. شناسایی روش درست تکثیر این گیاهان و استانداردسازی آن اهمیت زیادی در پروش گیاهان دارویی دارد [۳]. تکثیرجنسی از طریق بذر در گیاهان دارویی که به دو روش مستقیم و غیرمستقیم (نشاء) انجام می شود، به دلیل ارزان بودن، جابجایی راحت، امکان انبارمانی طولانی مدت و کاهش انتقال بیماری های ویروسی می تواند مدنظر تولیدگنندگان گیاهان دارویی باشد که دارای معایبی همچون تفرق صفات (مخصوصا در گیاهان دگرگرده افشان)، وجود خواب طولانی در برخی بذور و طولانی بودن دوره نونهالی می باشد. به همین خاطر امروزه تکثیر غیرجنسی، با هدف تولید گیاهانی مشابه ساختار ژنتیکی گیاه مادری، مورد توجه است [۴]. افزایش جمعیت گیاهان دارویی ازطریق تکثیر قلمه یک روش فوری و پربازده است که در آن نوترکیبی ژنتیکی اتفاق نمی افتد و منجر به تولید انبوه گیاه به خصوص برای گونه های گیاهان دارویی که بذر آن ها دارای خواب بوده و یا عمر کمی دارد، می شود [۵]. بسیاری از مطالعات تاکید کردند که برداشت بی رویه از گیاهان دارویی در زیستگاه وحشی ممکن است گونه های کمیاب و حساس و به طورکلی تنوع زیستی گیاه را به طور جدی تهدید کند، بنابراین، اکیدا توصیه می شود از این نوع بهره برداری بیش از حد و استفاده نابخردانه از منابع گیاهی اجتناب شود و تحقیقات باید بر توسعه روش های تکثیر جدید و کارآمدتر به منظور تولید مقادیر زیادی از گیاهان دارویی در نظر گرفته شده متمرکز شود. به این ترتیب، بهره برداری بیش از حد از جمعیت های گیاهی طبیعی می تواند در عین احترام به تولید پایدار محصولات دارویی و گیاهی معطر کاهش یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید حضرتی
گروه زراعت و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز
ایرج عزتمند
گروه زراعت و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز
زهرا موسوی
گروه زراعت و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز