کاملیا کفیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، واحد کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مریم نوری - استادیار و عضو هیئت علمی گروه معماری، واحد شهریار، دانشگاه آزاد اسلامی، شهریار، ایران،

به دلیل مشکلات فراوان مربوط به طراحی محیط های نامناسب دبستان برای کودکان و نیز عدم توجه به نابسامانی موجود در این گونه فضاها، همواره دغدغه های طراحان در بخش زیادی از تولیدات بدون پاسخ ماندهو همچنان مشکلات پیش رو ادامه دارد. طراحی خاص یک فضای آموزشی بایستی امکان بهینه در زمان آموزشو شناخت اجزاء مختلف ونیز افزایش خلاقیت در کودک را داشته باشد. هدف از این تحقیق توجه به الگوهای مناسب در طراحی دبستان با توجه به اصول قرارگاه های رفتاری کودک در شهرهای منطقه گرم و خشک است.این مطالعه با استفاده از روش تحقیق کیفی و به صورت کاربردی با در نظر گرفتن هدفی خاص به انجام رسیدهاست. در آغاز فرآیند تحقیق مطالعات کتابخانه ای انجام شده و سپس با بررسی های این حوزه و انتظارت کشف شده ذی نفعان اقدام به تدوین برخی چارچوب ها و الزامات در طراحی فضاهای آموزشی کودکان دست یافت. ایجاد فضاهای آموزشی با قابلیت تعریف کارایی قابل قبول و نیازهای کودک یکی از راهبردهای موثر و مناسبدر حوزه طراحی فضاهای آموزشی به شمار می رود. توجه به فضاهای باز و نیز ارتباط بین بخش های مختلفاجزاء تعریف شده در کنار یکدیگر می تواند رویه هایی مناسب و قابل توجه برای استفاده در سایر طراحی های مشابه در اختیار صاحبنظران قرار گید.

طراحی مدرسه، آموزش به کودک، قرارگاه رفتاری، تاثیرات محیط، شناخت محیط