غلامرضا جاهدماه - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته حقوق خصوصی، موسسه غیر دولتی و غیرانتفاعی آپادانا

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزیابی شیوه های سنتی و نوین جبران خسارات در قراردادهای بیمه از منظر حقوق خصوصی انجام شده است روش اجرای پژوهش توصیفی و اسنادی می باشد یافته ها نشان دادند یکی از مهمترین اصول حاکم بر پرداخت خسارت در نظام های حقوقی، اصل جبرانی بودن پرداخت خسارت است. به موجب این اصل، که هم درحوزه حقوق قراردادها و هم درحوزه حقوق مسوولیت مدنی به کارمی رود، پرداخت خسارت به منظور جبران زیان هایی است که به خواهان وارد گردیده، نه به روش سنتی تنبیه طرف ناقض یا محروم کردن وی از سودی که از نقض قرارداد کسب کرده است. این اصل کارکردهای متعددی دارد که از جمله آنها تعیین نوع خسارت هایی که طرف زیاندیده می تواند دریافت کند و نیز محدود کردن آنها است. بر کارکرد اخیر آثار متعددی مترتب می شود که ازجمله آنها می توان این موارد را نام برد: خواهان باید متحمل زیان شده باشد؛ پرداخت خسارت باید مبتنی بر زیان خواهان باشد و نه بر سود خوانده؛ خسارت نباید از زیان تجاوز کند؛ وپرداخت خسارت جنبه تنبیهی ندارد. اصل مورد بحث با چالش هایی مواجه گردیده، اما هیچ یک از آنها نتوانسته است اعتبار آن را با مشکل جدی مواجه کند.

شیوه های سنتی و نوین، جبران خسارات، قراردادهای بیمه، حقوق خصوصی