زینب آقائی چای باغی - دانشگاه ارومیه
عسل امیرفرهنگی - دانشگاه ازاد اسلامی واحد اهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین اثربخشی درمان رابطه والد- فرزندی بر مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان انجام شد. این پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان سنین ۷ تا ۱۰ سال شهر تبریز در سال ۱۳۹۹ بود که از بین آنها ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه علائم مرضی کودکان و پروتکل درمان رابطه والد- فرزندی استفاده شد. ۱۵ نفر درمان رابطه والد- فرزندی دریافت کردند و برای ۱۵ نفر گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. اطلاعات جمع آوری شده به کمک روشهای آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و روشهای آماری استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان رابطه والد- فرزندی به طور معناداری باعث کاهش مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان می شود.

درمان والد- فرزندی، مشکلات عاطفی و رفتاری، کودکان