محسن پیر هادی - کارشناسی ارشد مدرسی معارف اسلامی دانشگاه قم
محمد رضا کریمی والا - استادیار دانشگاه قم

ملاصدرا با این تلقی که کلام: انشاء چیزی است که بر ضمیر و نهان متکلم دلالت می کند، اظهار می دارد که کلام الهی شامل موجودات و افعال خداوند می شود؛ پس اطلاق کلمه و کلام برجهان آفرینش صحیح است و خداوند هم به این اعتبار متکلم است. صدرالمتالهین، مراتب سه گانه کلام الهی را تبیین و بر این نظر است که کلام اعلی، عالم امر؛ کلام اوسط، عالم نفس و کلام نازل، عالم تشریع است. از نظرگاه صدرایی، اما می توان هر کلامی را به نحوی کتاب و هر کتابی را کلام شمرد، پس کتابت الهی نیز بر مراتب سه گانه است، و خداوند در سه مرحله همان طور که متکلم است کاتب هم است. نکته دیگر در تفاوت کلام و کتاب است، که نه در رتبه؛ بلکه دو چهره از یک واقعیت اند، کلام مربوط به چهره وجوب و مبدا فاعلی و کتاب مربوط به چهره امکان و مبدا قابلی است و تناسب هر دو در این است که هر دو جنبه آیت و نشانه داشته، مبدا و غایت کلام و کتاب هر دوعالم عقل است.

کلام و کتاب خداوند, حکمت صدرایی, عالم عقل, نفس و تشریع