مهدی رحیمی - استادیار روان شناسی تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
ناهید مرآتیان - کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
حسن زارعی محمودآبادی - استادیار مشاوره خانواده، دانشگاه یزد، یزد، ایران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی افسردگی بر اساس ابعاد ارتباطی خانواده با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی بود.                     روش­کار: در این مطالعه از نوع همبستگی ۳۹۰ دانش آموز (۲۰۱ دختر و ۱۸۹ پسر) مقطع متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ شرکت داشتند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس های ابعاد ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (RFCP)، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (CFI) و افسردگی بک-ویرایش دوم (BDI-II) استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با بهره گیری از نرم­افزار SPSS نسخه­ی ۲۲ و AMOS  نسخه­ی ۲۰ استفاده شده است.یافته­ها: نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود که بعد گفت و شنود، اثر مستقیم و منفی (۰۰۵/۰=P) و اثر غیر مستقیم با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی (۰۰۱/۰=P) بر افسردگی دارد. بعد همنوایی نیز تنها اثر مستقیم و مثبت (۰۰۱/۰=P)  بر افسردگی دارد.نتیجه­گیری: در مجموع یافته های این پژوهش نشان داد که انعطاف پذیری شناختی نقش واسطه ای را در رابطه­ی جهت گیری گفت و شنود و افسردگی ایفا می کند.

ارتباط, افسردگی, انعطاف پذیری شناختی, خانواده