جلیل سبک آرا - مسئول فنی آزمایشگاه پلانکتون، پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش وترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران

یک استخرپرورش ماهی اکوسیستم کوچکی است که اجزاء آن شامل عوامل غیر زنده ( فاکتورهای فیزیکو شیمیایی ) و عوامل زنده (تولید کنندگان، مصرف کنندگان و تجزیه کنندگان) بوده و ارتباط اکولوژیک پیچیده ای بین آنها وجود دارد. در ایران اکثر منابع آبی به پرورش ماهیان گرم آبی بخصوص کپورماهیان اختصاص داشته وارتباط تنگاتنگی بین ماهیان گرمابی، پلانکتون و کیفیت آب وجود دارد . بدین منظور ۱۱ استخر در اطراف شهرستان رشت انتخاب شد، برای نمونه برداری فیتوپلانکتونی از هر ایستگاه یک لیتر آب بدون عبوراز تورپلانکتون وجهت نمونه برداری زئوپلانکتونی نیز ۳۰ لیترآب را توسط تور زئوپلانکتون گیردستی (آپشتین نت) با مش۳۰ میکرون فیلترکرده، درنهایت نمونه ها با فرمالین به نسبت ۴ درصد تثبیت و جهت مطالعه به آزمایشگاه منتقل شدند. در بررسی های فیتوپلانکتونی در مجموع ۵ شاخه و۵۰ جنس شناسایی شد دراین بررسی شاخه کلروفیتا با میانگین فراوانی ۶۰۵۶۲۶۴ عدد درلیتر و۷/۵۳ درصد فراوانی بیشترین جمعیت را دارا بودند. فراوان ترین جنس های این شاخه عبارت از Ankistrodesmus ، Scenedesmus و Carteria بودند. در بررسی زوپلانکتونی استخرهای پرورشی کپورماهیان هندی، ۹ شاخه و ۳۸ جنس شناسایی شدکه درطی مطالعه بیشترین تنوع وفراوانی مربوط به شاخه روتیفرا با میانگین فراوانی ۱۱۹۲ عدددرلیتر و۸/۶۱ درصد بوده است. پرجمعیت ترین جنس های این شاخه عبارت از Anuraeopsis ، Brachoinusو Keratella بودند. افزایش بهره وری ازاستخرهای پرورش ماهی به شناخت این عوامل و ایجاد تعادل و توازن بین آنها بستگی دارد.

کپورماهیان هندی، فیتوپلانکتون، زوپلانکتون، آبزی پروری، استخر.