گونه های درختی تندرشدی مانند سپیدار نقش مهمی در تامین مواد اولیه چوبی دارند و از این رو مطالعه سازگاری آن با شرایط آب و هوایی و تاثیر شرایط آب و هوایی بر رویش این گونه های چوبی مهم به نظر می رسد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر متغیرهای آب و هوایی شامل دما و بارندگی بر رویش سالانه سپیدار بود و جمع آوری نمونه های رویشی در جنگل کاری های اطراف ساری انجام گرفت. با استفاده از مته رویش سنج از ۱۰ درخت و از هر درخت ۲ نمونه در ارتفاع برابر سینه انتخاب شد. نمونه ها برای اندازه گیری و آنالیز آماده شدند. پهنای دوایر سالانه به کمک برنامه گرافیکی CorelDrow اندازه گیری و سپس به کمک روش های آنالیز دوایر سالانه مورد بررسی قرار گرفت. طول سری زمانی از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۸۷ (۲۷ سال) ثبت شد. به کمک برنامه COFECHA مقادیر اندازه گیری شده کنترل و با استفاده از برنامه ARSTAN شاخص دوایر سالانه محاسبه شد. در نهایت گزارش آماری برنامه بیانگر حساسیت ۲۵ درصدی شاخص دوایر سالانه به عوامل محیطی بود و میانگین همبستگی بین نمونه ها ۵/۰ یا ۵۰ درصد محاسبه شد. مقادیر سری زمانی دوایر سالانه به صورت شاخص با مقادیر بارندگی و دمای هوای ثبت شده در ایستگاه های منطقه مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه ارزیابی نشان داد که افزایش درجه حرارت در اوایل تابستان (ماه جولای) رویش سپیدار را محدود کرده و بارندگی اوایل بهار (آوریل) بر رویش آن اثر مثبت داشت. بنابراین سپیدار گونه درختی حساس به درجه حرارت زیاده بوده و در شرایط خشک و کم آبی رویش آن کاهش می یابد و به این جهت تامین نیاز آبی می تواند رویش سالانه و حجم چوب تولیدی را در سال و در واحد سطح افزایش دهد.

سپیدار, حلقه رویش سالانه, دما و بارندگی