پیش بینی تبعیت از درمان بر اساس خودشفقت ورزی و سلامت معنوی با میانجی سواد سلامت بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب

هدف از این پژوهش بررسی رابطه خودشفقتورزی و سلامت معنوی با نقش واسطهای سواد سلامت بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب بر تبعیت از درمان میباشد. تحقیق حاضر، از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی و از شیوه گردآوری و تحلیل دادهها از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماریهای قلبی بیمارستاهای رضوانشهر در سال ۱۴۰۱ است که تعداد آن ها ۱۱۸ نفر می باشد. پس از توزیع پرسشنامه ها، تعداد ۱۰۰ پرسشنامه جمعآوری و مورد استفاده قرار گرفته است. ابزار این پژوهش پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون، پرسشنامه شفقت خود ریس، پرسشنامه سواد سلامت منتظری و همکاران، پرسشنامه تبعیت از درمان دارویی توسط موریسکی و همکاران بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای آماری لیزرل و SPSS بهره گرفته شده است. نتایج آزمون فرضیه اول، دوم و سوم پژوهش نشان داد که خودشفقت ورزی با مقدار معنی داری (۶۷/۲۴)، سلامت معنوی با مقدار معنی داری (۸۷/۲۲) و سواد سلامت با مقدار معنی داری (۲۷/۱۹) با تبعیت از درمان رابطه مثبت دارد. اثر مستقیم متغیر خودشفقت ورزی نسبت به تبعیت درمانی برابر با ۳۵/۰ (۱۱/۳t-value=) است. همچنین اثر غیر مستقیم متغیر خودشفقت ورزی نسبت به تبعیت درمانی با تاثیر متغیر واسطهای سواد سلامت برابر با ۰۹۰۳/۰ میباشد. با توجه به اینکه اثر غیر مستقیم خودشفقت ورزی نسبت به تبعیت درمانی (۰۹۰۳/۰) کمتر از اثر مسقیم آن(۳۵/۰) است. در نتیجه نقش واسطهای متغیر سواد سلامت بر رابطه بین خودشفقت ورزی نسبت به تبعیت درمانی پذیرفته میشود. همچنین اثر مستقیم متغیر سلامت معنوی نسبت به تبعیت درمانی برابر با ۳۴/۰ (۷۱/۲t-value=) است. همچنین اثر غیر مستقیم متغیر سلامت معنوی نسبت به تبعیت درمانی با تاثیر متغیر واسطهای سواد سلامت برابر با ۱۱/۰ میباشد. با توجه به اینکه اثر غیر مستقیم سلامت معنوی نسبت به تبعیت درمانی (۱۱/۰) کمتر از اثر مسقیم آن(۳۴/۰) است. در نتیجه نقش واسطهای متغیر سواد سلامت بر رابطه بین سلامت معنوی نسبت به تبعیت درمانی پذیرفته میشود.

کلیدواژه ها:

تبعیت از درمان ، خودشفقت ورزی ، سلامت معنوی ، سواد سلامت ، بیماری عروق کرونر قلب.