جفری وینرایت
حمید بخشنده - استادیار گروه ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب

دعا به ارتباط چندجانبه ایمانداران با خدا اشاره دارد. علاوه بر کلماتی مانند دعا و دعاکردن، این فعالیت با عبارتی مانند «ترا خوانده ام» و «به آواز خود نزد خداوند می خوانم» نیز بیان شده است. نیایش، تلاطم دل و ندایی از سر شناخت و محبت است. دعاها ما را در عاقلانه تر زیستن و کامل تر زیستن یاری می دهند. یکی از نیایش های معروف مسیحیت، نیایش عیسی با خدا است که از آن با عنوان «دعای خداوند»یاد می شود. این دعا، دو روایت داردکه در متی۶: ۹۱۳ و لوقا۱۱: ۲۴آمده اند. سه جمله اول این دعا، مربوط به خدا، در چارچوب الوهیت است و سه جمله بعد مربوط به انسان، در چارچوب بشریت است. در این دعا از خدا طلب نعمت و روزی می شود. دعای مزبور به ما یادآور می شود که: برای آینده و آمدن ملکوت خدا آماده باشیم، بخشش گناهان منوط به نحوه تعامل ما با دیگران است، و بالاخره باید کوشید در برابر شرور (وسوسه یا دشواری های آخرالزمان) سرافراز بیرون آمد. مقاله حاضر نگاهی تفسیرگونه به این دعا است.

دعای عیسی مسیح, عبادت مسیحی, تفاسیر مسیحی, ملکوت خدا