سمیه رزاقی - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
داود جعفری سرشت - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
فاطمه به نظر - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، ، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران،
محمد مهدی صمدی - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران

شیوع همه گیری کرونا یکی از جدی ترین آسیب ها را بر صنعت توریسم و گردشگری دنیا وارد کرده است. با توجه به نقش پر اهمیت صنعت گردشگری و صنایع دستی در اقتصاد شهر لالجین، هدف از این مطالعه نیز بررسی کانال های اثرگذاری شیوع کرونا بر صنعت گردشگری در شهر لالجین بوده تا ابعاد مختلف این بحران بر اقتصاد گردشگری این شهر استخراج شده و مشخص گردد که آیا محوریت بودن صنایع دستی در شکل گیری گردشگری شهر لالجین، توانسته است اثرات بحران همه گیری کرونا بر گردشگری را تقلیل دهد یا خیر؟ بدین منظور برای یافتن ابعاد مختلف اثرگذاری همه گیری کرونا بر گردشگری و توسعه پایدار شهر لالجین، به بررسی روایت های فردی و تجربه های شخصی ۲۱ نفر از صنعتگران و تولید کنندگان سفال و سرامیک در شهرک صنعتی لالجین، کارگران و فروشندگان صنایع دستی، صادرکنندگان، و صاحبان مشاغل در حوزه خدمات گردشگری شهر لالجین پرداخته شده است. نتایج حاصل از کدگذاری مصاحبه ها نشان دهنده ۹ مکانیزم اصلی اثرگذاری شیوع کرونا بر کسب و کارهای گردشگری در حوزه صنایع دستی می باشد که شامل: ۱) تغییر در بازار فروش محصولات ۲) تغییر در بازار نیروی کار ۳) تغییر در ساختار بازار ۴) تغییر در استراتژی های فروش و بازاریابی ۵) تغییر در علایق و سلایق مردم ۶) بروز مشکلات مالی۷) مشکلات ناشی از اعمال قوانین منع تردد و محدودیت های کرونایی ۸) سوء مدیریت دولتی و ۹) عوامل تشدید-کننده همچون تورم و تحریم های بین المللی می باشند. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از آنست که حضور صنایع دستی در صنعت گردشگری شهر لالجین باعث بالا بودن درجه تحرک نیروی کار در این شهر شده و از این طریق از بروز بیکاری گسترده در دوران بحران ممانعت به عمل آورده است. نتایج حاصل از این مطالعه کاربردهای سیاستی مفیدی برای کسب وکارهای فعال در حوزه صنایع دستی، به خصوص در دوران پساکرونا در بر خواهد داشت.

گردشگری, صنایع دستی, کرونا, لالجین, گراندد تئوری