مدل یابی اهمال کاری تحصیلی بر اساس اضطراب کووید-۱۹ با نقش میانجی اعتیاد به شبکه های اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه

مطالعه حاضر با هدف بررسی مدل یابی اهمال کاری تحصیلی بر اساس اضطراب کووید-۱۹ با نقش میانجی اعتیاد به شبکه های اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که در جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان صومه سرا در سال ۱۴۰۰ انجام شد. ۳۰۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس در این مطالعه مشارکت داشتند و به مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS)، پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل (AMQBSN) و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (PASS) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و Amos به روش تحلیل مسیر انجام شد. یافته ها: نتایج بوت استرپ نشان داد که اثرات مستقیم اضطراب کرونا بر اهمال کاری (۱۰/۰-=β)، اضطراب کرونا بر اعتیاد (۱۶/۰=β)، اعتیاد بر اهمال کاری (۶۶/۰-=β) معنادار است. همچنین نتایج نشان داد اثر غیرمستقیم اضطراب کرونا بر اهمال کاری با میانجی گری اعتیاد (۱۰/۰=β) نیز معنادار است و نقش میانجی جزئی دارد (۰۵/۰>P). همچنین نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار است. نتیج ه گیری: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که اضطراب کووید-۱۹ به طور مستقیم و با واسطه گری اعتیاد به شبکه های اجتماعی با اهمال کاری تحصیلی رابطه دارد.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، اضطراب کووید-۱۹ ، اعتیاد به شبکه های اجتماعی ، دانش آموزان