بررسی اثر نوع ریز نمونه، محیط کشت و تیمارهای هورمونی در استقرار و پرآوری ریزنمونه های رقم نطنز گلابی در شرایط درون شیشه

به منظور بررسی اثر نوع ریز نمونه، محیط کشت و تیمارهای هورمونی بر استقرار و پرآوری رقم نطنز گلابی در شرایط درون شیشه، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 10 تکرار انجام شد. جوانه های جانبی در دو حالت راکد و متورم با استفاده از تیمار الکل 70 درصد بمدت 30 ثانیه و تیمار هیپوکلریت سدیم 1/5% بمدت 15 دقیقه ضدعفونی شدند. برای استقرار نمونه ها از محیط کشت های WPM و MS استفاده گردید.تیمار های هورمونی مورد استفاده شامل هورمون بنزیل آدنین در 4 سطح صفر و 1 و 1/5 و 2 میلی گرم در لیتر و همچنین ترکیب ایندول بوتریک اسید به غلظت 1 میلی گرم در لیتر با 2 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین بود. در مرحله استقرار مشخص شد که استفاده از جوانه های متورم بعنوان ریز نمونه بهتر است. محیط کشت MS به WPM برتری داشت و بهترین تیمار هورمونی تیمار 2 میلی گرم در لیتر BA+1 میلی گرم در لیتر IBA بود. در مرحله پرآوری مشخص شد که نوع محیط کشت تاثیری در میزان پرآوری ریزنمونه ها ندارد. در بین تیمار های انجام شده، بین غلظت های 1 و 1.5 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین در تعداد شاخساره های ایجاد شده از هر ریزنمونه از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت. در غلظت 3 میلی گرم در لیتر BA تعداد شاخساره ی ایجاد شده از هر ریزنمونه بطور معنی داری بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

ریز ازدیادی ، بنزیل آدنین ، ایندول بوتیریک اسید ، محیط کشت MS ، محیط کشت WPM