کانه سازی و چگونگی پیدایش کانسنگ غیرسولفیدی سرب-روی (-مس) چاه میله (شمال شرق انارک)، ایران مرکزی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 31، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-31-2_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 122
نویسندگان
Department of Geochemistry, Faculty of Earth Science, Kharazmi University, Tehran, Iran
Department of Geochemistry, Faculty of Earth Science, Kharazmi University, Tehran, Iran
Department of Geology, Faculty of Science, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
چکیده
کانسار سرب-روی (-مس) چاهمیله با تناژ تقریبی یک میلیون تن و عیار ۱۵/۲ درصد سرب و روی در کمربند فلززایی یزد- انارک پهنه ایران مرکزی، واقع است. کانیسازی سولفیدی اولیه شامل گالن، اسفالریت، کالکوپیریت و پیریت در واحد مرمر دولومیتی مجموعه چاهگربه به سن تریاس میانی رخ داده است. ماده معدنی اغلب با بافتهای برشی، پرکننده فضای خالی، پراکنده و جانشینی شکل گرفته است. کانسنگ غیرسولفیدی کانسار چاهمیله در اثر اکسایش برونزاد کانیهای سولفیدی اولیه طی برهمکنشهای پیچیده چون راندگی زمینساختی، گسترش کارست، تغییرات سطح ایستابی و هوازدگی، در شرایط آب هوای گرم و خشک تشکیل شده است. مهمترین کانیهای غیرسولفیدی کانسار چاهمیله سروزیت، همیمورفیت، ولفنیت، میمتیت، اسمیتزونیت، مالاکیت و اکسی- هیدروکسیدهای آهن هستند. در کانسار چاهمیله، تشکیل اسیدسولفوریک و در نتیجه کاهش pH با اکسایش پیریت و سایر کانیهای سولفیدی، افزایش فشار دی اکسید کربن (PCO۲) سیالها در اثر خنثیسازی سیالهای اسیدی با سنگ میزبان کربناتی، آزادشدن یونهای سولفاتی و تهنشینی اکسی- هیدروکسیدهای آهن نقش مهمی در تشکیل کانسنگ غیرسولفیدی دارند. در شرایط اسیدی موجود، فلز روی از منطقه اکسایش مهاجرت کرده و در مناطق دورتر بهصورت کانیهای کربناتی (چون اسمیتزونیت و کمتر هیدروزنسیت با توجه به مقادیر PCO۲(g)) تهنشین شده، درحالیکه فلز سرب اغلب بهصورت سروزیت در منطقه اکسایش تهنشین و یا به سطح آهن III اکسیدهای آبدار جذب شده است. براساس یافتههای زمینشناسی، بافتی و کانیشناسی، کانسنگ غیرسولفیدی چاهمیله را میتوان از گروه کانسارهای غیرسولفیدی برونزاد، زیررده کانسارهای جانشینی مستقیم (کانسنگ سرخ) در نظر گرفت.کلیدواژه ها
Zinc-lead deposits, non-sulfide, supergene, Central Iran, Anarak, Chah Mileh, کانسارهای سرب و روی, غیرسولفیدی, برونزاد, ایران مرکزی, انارک, چاه میلهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.