افشین رخشانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی محیط زیست ،دانشگاه بیرجند
محمدرضا دوستی - دکتری تخصصی مهندسی عمران گرایش مهندسی محیط زیست ،دانشگاه بیرجند
محمدجواد ذوقی - دکتری تخصصی مهندسی عمران گرایش مهندسی محیط زیست ،دانشگاه بیرجند

در گذشته فاضلاب یک مشکل زیست محیطی بود که نیازمند انرژی جهت حذف آن بود، حال آن که خود فاضلاب حاوی انرژی شیمیایی است، تصفیه خانه های متعارف فاضلاب هر چند که چه از نظر راندمان حذف و بازده انرژی شرایط مطلوبی دارند اما انرژی زیادی صرف هوادهی می شود. فرآیندهای تصفیه ی شیمیایی متعارف به دلیل مصرف بالای مواد شیمیایی و فرایند های فیزیکی نیز نیاز به تجهیزات پیشرفته و مصرف انرژی الکتریکی زیاد نسبت به تصفیه زیستی دارند ، از طرفی تصفیه زیستی نیز خود به خاطر حساس بودن به عوامل زیادی از جمله دما ، pHو نوع فاضلاب ، به تنهایی بازده حذف مناسبی ندارند. پیل های سوختی انرژی شیمیایی موجود در مواد قابل اکسایش به وسیله باکتری ها یا رادیکال های سوپر اکسید کننده در محفظه آند در شرایط بی هوازی اکسید کرده ، الکترون و پروتون آزاد می کند و در نتیجه تولید برق و تصفیه همزمان فاضلاب صورت میگیرد این روش آینده ی حذف مواد آلی از آب است. بررسی پیل های سوختی میکروبی (mfc ) ، میکروبی رسوبی (smfc ) ، فتوکاتالیستی (pfc ) و فوتوسنتزی ( pmfc ) نشان داد که ترکیب این روش ها منجر به راندمان حذف بالا به موازات آن تولید الکتریسته می شود.

پیل سوختی میکروبی ، تصفیه فاضلاب ، پیل سوختی فوتوکاتالیستی ، پیل سوختی جلبکی ، تولید الکتریسیته