فاطمه محمدزاده لاریجانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه

در عصر حاضر، گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از سریع ترین صنایع رو به رشد جهان، ابزاری برای ایجاد درآمد ملی، از اصلی ترین ارکان اقتصادی جهان و نیز از مفاهیم، اشکال و ارکان توسعه ی پایدار قلمداد می شود. از طرفی گردشگری اشکال مختلفی دارد که اکنون شکلی نوینی از گردشگری با عنوان گردشگری روستایی، با هدف توسعه ی پایدار جوامع محلی در نواحی روستایی و به عنوان ابزاری برای توسعه ی اقتصادی و اجتماعی و یکی از مهم ترین مشاغل مدرن در مناطق روستایی ارتقا یافته است. گردشگری روستایی یکی از زمینه های توسعه ی روستایی است که فرصت ها و امکاناتی را به ویژه برای اشتغال و درآمد روستایی فراهم می سازد و نقش مؤثری در احیاء و نوسازی نواحی روستایی دارد. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش گردشگری در توسعه ی اقتصادی- اجتماعی و افزاش فرصت های شغلی در مناطق روستایی انجام شد. مقاله حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و از روش کتابخانه ای برای جمع آوری و تجزیه تحلیل اطلاعات استفاده شده است. مطالعه صورت گرفته نشان می دهد گردشگری روستایی، موتور محرکه اصلی در زمینه ی بهبود و رشد اقتصادی روستاها محسوب می شود و گردشگری با ایجاد فرصتی راهبردی سبب تنوع اقتصاد محلی شده و با ایجاد فرصت های شغلی مولد مبتنی بر قابلیت های موجود در روستا، سبب افزایش سطح رفاه ، استاندارهای زندگی، درآمد و امنیت در روستا می شود. بنابراین می توان گفت که یکی از بهترین راه های نجات روستاهی کشور از مسائل و مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی و رسیدن به عدالت اجتماعی و جغرافیایی، توجه هر چه بیشتر مسئولین و مردم به توسعه و گسترش گردشگری روستایی است، زیرا در نهایت به توسعه ی پایدار روستا می انجامد.

گردشگری روستایی، توسعه پایدار، توسعه اقتصادی- اجتماعی، روستاهای ایران