سنتز نانو حامل دارویی برای ارسال کنترلی متوترکسات
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: دهمین کنفرانس ملی ایده های نوین در فنی و مهندسی
- کد COI اختصاصی: INFM10_117
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 199
نویسندگان
گروه مهندسی شیمی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
چکیده
در این پژوهش سنتز نانو حامل دارویی برای ارسال کنترلی متوترکسات مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. جهت انجامآزمایش ها مربوط به بارگیری متوترکسات بر روی نانوحامل، ۵ / ۷ = pH انتخاب شد. دمای تغییر فاز (LCST) پلیمرهوشمند PVCL در سطح نانوحامل حدود ۳۴˚C است. لذا ظرفیت بارگیری (q) در دمای ۲۵˚C در غلظت (۳۰۰μg mL(-۱ از داروی متوترکسات با ۵ / ۷ = pH برابر با (q=۸۷/۲ μg mL(-۱ بدست آمد. نتایج نشان می دهد که بارگیریمتوترکسات بر روی GO-MNP-COOH-PVCL بر اساس فرضیه های ایزوترم لانگمویر رخ می دهد. که حداکثر جذبداروی متوترکسات توسط نانوحامل (q(m)=۱۱۲/۱۲۵μg mg(-۱ در ۵ / ۷ = pH و دمای ۲۵˚C است. رفتار آزادسازی GO-MNP-COOH-PVCL بارگیری شده با متوترکسات در محلول های بافر با ۵ / ۴ = pH ، ۵ / ۵ = pH (اندوسوم و لیزوزوم) ودمای ۳۷˚C مورد بررسی قرار گرفت. در طی ۴۸ ساعت انکوباسیون % ۹۸ از داروی بارگیری شده آزاد شده است و رهایشدارو مطابق مدل ریتر- پپاس می باشد. در ۶ ساعت اولیه رهایش % ۳۶ دارو از نانوحامل کروی آزاد شده است. بعد الگویرهاسازی آهسته ای تا ۴۸ ساعت مشاهده می شود بدین ترتیب شاهد کنترل خوبی در رهایش دارو در محیط اسیدی هستیم.از برازش معادله ریتر- پپاس با داده های رهایش متوترکسات مقدار ضریب همبستگی رگراسیون غیرخطی برای همه آزمایش ها ۹۸۷۲ / ۰ =( R(۲ بدست آمد و نشان می دهد که مدل ریتر- پپاس مطابقت خوبی با داده های آزمایشگاهی آزادسازی متوترکسات دارد. بر اساس قانون دوم فیک در مختصات دکارتی ضریب نفوذ متوترکسات را در شرایط محیط تومورمحاسبه شد.کلیدواژه ها
نانوذرات مگنتیت، گرافن اکسید، نانوحامل دارویی، متوترکساتمقالات مرتبط جدید
- تحلیل چالشها و راهکارهای تقویت ارتباط دانشگاه و صنعت: با تمرکز بر حلقههای مفقوده
- بازخوانی نقش دانشگاه و صنعت در توسعه ملی: از موانع تا راهکارها
- نشانگر تشخیصی جدید در ژن C-myc به عنوان کیت غیر تهاجمی تشخیص سرطان دهان
- برنامه ریزی منابع تجدید پذیر با درنظر گرفتن برنامه ریزی توسعه انتقال و تولید منابع توان راکتیو
- برنامه ریزی همزمان توسعه انتقال و منابع تولید توان راکتیو با استفاده از یک الگوریتم تکاملی بهبود یافته
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.