فریبا وحیدزادگان

منظر فرهنگی حوزه ای جغرافیایی است که منابع طبیعی و فرهنگی را در اشتراک با رویدادهای تاریخی، فعالیت و افراد در بر می گیرد. گورستانها فضاهایی مانا برای نمایش اعتقادات و فرهنگ هستند، نمایشی از انواع هنرها که همگی در کنار هم یک فضای چند عملکردی به کارکردهای فرهنگی، آئینی، مذهبی و گردشگری که در گوشه گوشه های آن آثاری از فرهنگ ها نمایان است را خلق می کنند. گورستانها که زمانی بخش مهمی از بن مایه های زیستگاههای بشری بوده اند و به عنوان فضاهایی مانا در خدمت فعالیتهای آئینی، فرهنگی و مذهبی قرار داشته اند. اکنون اهمیت خود را از دست داده و به صورت لکه های متروک و فاقد حیات در شهرها پایدار گشته اند. با ساماندهی های مناسب و همچنین باز زنده سازی و احیاء می تواند کارکردهای آئینی، فرهنگی و گردشگری را که در ذات گورستانها نهفته است دوباره رونق بخشید. مطالعه فضای گورستان از بعد فرهنگی- مذهبی و دریافت ارزش های آن می تواند اهمیت توجه به این فضای شهری و تأثیرش بر توسعه گردشگری فرهنگی- مذهبی را روشن کند. اینمقاله گورستان را به عنوان فضای شهری در قالب منظری فرهنگی و مذهبی مورد شناخت قرار می دهد, و نگرش و برخورد با آن به مثابه یک فضای باز به معنی فضای خالی و یکسان سازی و تسطیح زمین به بهانه بهره وری از فضا و سرعت در حرکت را مورد نقد قرار می دهد. سپس نقش گورستان را در گردشگری فرهنگی و مذهبی مورد بررسی قرار می دهد و در ارتقای این نقش، پیشنهاداتی را مطرح خواهد کرد.

گورستان، منظر فرهنگی، گردشگری، گردشگری مذهبی، گردشگری فرهنگی