طرحی نو برای استفاده از مبدل های حرارتی جذبی در ایستگاه های زمین گرمایی و تحلیل اگزرژی آن ها

افزایش روزافزون مصرف انرژی از یک سو و کاهش منابع انرژی چون نفت از سوی دیگر نیاز به منابع تجدیدپذیر انرژی همچون انرژی زمین گرمایی را افزایش داده است. در این تحقیق به بررسی میزان تولید توان در چند نوع از ایستگاه های زمین گرمایی پرداخته و سپس انواع جدیدی از ایستگاه های زمین گرمایی که در آنها از سیستم های مبدل حرارتی جذبی ((AHT استفاده شده است، بررسی و به تحلیل اگزرژی آنها پرداخته می شود. سیستم های مبدل حرارتی جذبی استفاده شده در این جا از نوع با جاذب لیتیم برماید و مبرد آب می باشد و آنالیز این سیستم ها با استفاده از نرم افزار (EES) انجام می شود. دیده می شود که در حالت استفاده از سیستم های AHT در این ایستگاه ها حالت نوع اول در مقایسه با سیستم هایی با فلش یگانه، دوگانه و سه گانه به ترتیب به میزان 59/35 و 2/37 و 89/4 مگاوات و در نوع دوم به میزان 44/33 و 059/65 و 747/2 مگاوات افزایش در تولید توان را شاهد هستیم. در پایان میزان تولید بازده نیز در این نوع از ایستگاه ها بررسی می شود. نتایج نشان میدهد که در حالت استفاده از این مبدل های حرارتی جذبی در ایستگاه های زمین گرمایی، میزان قابل توجهی افزایش در تولید بازده را شاهد خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

مبدل حرارتی ، انرژی زمین گرمایی ، توان تولیدی ، اگزرژی