علی سلاجقه - دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی
الهام رفیعی ساردویی - دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
علیرضا مقدم نیا - دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
آرش ملکیان - دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
شهاب عراقی نژاد - دانشگاه تهران دانشکده ابیاری
شهرام خلیقی سیگارودی - دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
امین صالح پورجم - موسسه تحقیقات ابخیزداری و حفاظت خاک

در این تحقیق، نتایج دو روش ریزمقیاس نمایی SDSM و LARS-WG با در نظر گرفتن معیارهای خطا، ازلحاظ بارش روزانه، دماهای حداقل و حداکثر روزانه در دو ایستگاه سینوپتیک روانسر و کرمانشاه مقایسه می شود. در هر دو مدل دوره زمانی ۱۹۸۸-۱۹۶۱ و ۱۹۸۹-۲۰۰۱ به ترتیب برای انجام واسنجی و صحت سنجی در نظر گرفته شدند. نتایج کلی نشان داد که مدل SDSM در دو ایستگاه موردبررسی، در هر دو مرحله واسنجی و صحت سنجی، برای دماهای حداقل و حداکثر روزانه عملکرد بهتری نسبت به الگوی LARS-WG دارد درحالی­که برای بارش روزانه، مدل LARS-WG دارای عملکرد بهتری می­باشد. از نتایج ریزمقیاس نمایی، چنین نتیجه گیری می­شود که در دو دهه ۲۰۲۰ و ۲۰۵۰ تحت سناریو A۲ و با به کارگیری مدل بزرگ مقیاس HadCM۳، ایستگاه کرمانشاه و روانسر با میزان بارش کمتری مواجه می‍شوند. هم چنین پیش بینی ها نشان می دهد که در هر دو مدل دمای حداقل و دمای حداکثر در دو دهه آتی تحت سناریو A۲ در هر دو ایستگاه افزایش می یابد.

تغییر اقلیم, بارش, دمای حداقل, دمای حداکثر