رهیافتی برای زمان‌بندی ایستای کارهای مستقل در سیستم‌های محاسباتی توزیع شده ناهمگن

زمان‌بندی کارها به صورتی مؤثر و کارا برای دستیابی کارایی بالا در سیستم‌های محاسباتی توزیعی امری اجتناب‌ناپذیر است این مسئله از قبیل مسائل سخت بود و به دست آوردن جواب پیشین دارای پیچیدگی زمانی بالایی می‌باشد برای حل این مسائل می‌توان از روش هاگ مبتنی بر هیوریستیک استفاده نمود. در این مقاله جهت دستیابی کمترین زمان اجرا با بالاترین نوازی در اجرای کارها از ترکیب روش‌های بهینه سازی حرکت ذرات و جاذبه گرانشی استفاده نموده‌ایم. در این رهیافت الگوریتم جاذبه گرانشی را در جهت یافتن مسیر بحرانی و انتخاب کارها به کار گرفته‌ایم و همچنین از الگوریتم بهینه‌سازی حرکت ذرات جهت اختصاص پردازنده هاه به کارهای انتخاب‌شده به نحوی که پتوی زمان‌بندی کوتاه‌تر ایران ارائه نماییم استفاده کرده‌ایم و نشان می‌دهیم که این روش ترکیبی دارای طول زمان بندی کمتر و تسریع بهتر نسبت به الگوریتم های دیگر بود و علاوه بر آن کارایی مطلوب‌تری را در مقایسه با دیگر الگوریتم های زمان بندی ارائه می‌دهد .

کلیدواژه ها:

سیستم‌های محاسبات توزیع شد به ناهمگن ، زمان‌بندی ، جاذبه گرانشی ، مسیر بحرانی ، الگوریتم بهینه‌سازی حرکت ذرات