جمال احمدی - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی سنندج
سارا زمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد

حکیم سنایی غزنوی(۵۲۹- ۴۶۷ ه) بدون تردید از استادان مسلم شعر فارسی در قرن­های گذشته است. او اولین شاعری است که به صورت جدی مباحث کلامی، حکمی و عرفانی را وارد شعر فارسی کرد. هم محتوای مثنوی را دگرگون کرد، هم محتوای قصیده و غزل را. شاید این گفته اغراق نباشد که در تاریخ شعر فارسی تا به امروز شاعران اندکی چون او توفیق این تغییر سبک را داشته­اند. همین مسئله باعث شد که آثار او، بویژه: حدیقه الحقیقه، قصاید و غزلیاتش، هم از لحاظ زبانی و هم از لحاظ فکری و محتوایی مورد استقبال و پیروی بسیاری از شاعران مطرح ادب فارسی، چون: نظامی، خاقانی، سعدی، عطار و مولوی قرار بگیرد. با وجود پژوهش های فراوانی که بر روی آثار سنایی صورت گرفته، هنوز ابهاماتی در زندگی، آثار و حوادث تاریخی حیات او وجود دارد. آثاری به او نسبت داده شده که در صحت آنها تردیدهای جدی مطرح است. یکی از آثار منتسب به سنایی، مثنوی طریق التحقیق است. فرضیه نگارندگان مقاله این است که این منظومه از آن سنایی نیست. با توجه به دلایل گوناگون، از جمله منابع کتابخانه­ای و دلایل سبک­شناسی، دلایل کلامی، وجود تناقض در ابیات آخر منظومه، چون مطرح شدن سال سرودن منظومه به صراحت براساس حساب جمل، مجرد بودن سنایی و تاهل صاحب طریق التحقیق، نتیجه­ای که از این پژوهش حاصل آمده گویای این نکته است که مثنوی طریق التحقیق به هیچ وجه نمی­تواند از آن سنایی باشد. و البته بدیهی است که نویسندگان این مقاله هیچ اظهار نظری درباره سراینده اصلی مثنوی طریق التحقیق نمی­کنند؛ زیرا این کار، مستلزم پژوهش مستقل دیگری است.

حکیم سنایی, طریق التحقیق, حدیقه الحقیقه, انتساب آثار, نقد تاریخی