تصویر هنری اجتماع نقیضین در غزلیات حافظ

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: فصلنامه کاوش نامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 22، شماره: 50
  • کد COI اختصاصی: JR_KVSHN-22-50_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 88
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

اصغر شهبازی

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد

چکیده

بیان هنرمندانه اجتماع نقیضین، در معنای ترکیب هنری پارادیم های متضاد یکی از مبانی زیبایی شناسی شعر است. این موضوع ریشه در زبان قرآن، ادعیه و شطحیات قدمای مشایخ صوفیه دارد و یکی از ویژگی های عام زبان عرفانی است که از نثر صوفیه به شعر صوفیه راه پیدا کرده است. از میان شاعران عارف، حافظ (وفات: ۷۹۲ ه. ق) یکی از کسانی است که از این شیوه در شعر خود بهره زیادی برده است. بررسی غزلیات حافظ نشان می دهد که بسامد این هنرسازه در شعر او، نسبتا بالاست؛ زیرا این شاعر سعی کرده در بیشتر موارد، با قراردادن هر چیزی در برابر ضد آن، تصویری هنری ارائه کند -تصویری که غالبا متناقض نماست.از آنجا که این موضوع با همه اهمیتی که دارد تا کنون به صورت اخص در غزلیات حافظ بررسی نشده، نگارنده کوشیده است تا آن را در قالب این مقاله، با روش تحلیل محتوا (رویکرد تحلیلی توصیفی) بررسی کند. در این بررسی مشخص شده است که تصویر هنری اجتماع نقیضین یکی از ویژگی های زبانی-محتوایی شعر حافظ است و حافظ در ۴۸ بیت، از این شیوه برای بیان مفاهیم مذهبی، در ۴۵ بیت، برای بیان موضوع­ های عارفانه، در ۲۴ بیت، برای بیان مفاهیم عاشقانه و در ۱۵ بیت برای بیان مباحث کلامی استفاده کرده و در اغلب موارد، تصاویر متناقض نما (پارادوکسیکال) به صورت گزاره (جمله) بیان شده اند. درباره علل استفاده حافظ از این شیوه بیانی، می توان گفت که بیان هنرمندانه تناقض های موجود در عالم، یکی از ویژگی های زبان عرفانی است و حافظ به عنوان شاعری عارف، چون برای این عالم و زیبایی های آن در کنار آن عالم، اصالت قائل است، تناقضی در کلام او آشکار شده است؛ وانگهی، در روزگار حافظ به دلیل تعصبات مذهبی، ریا و تظاهر زیاد شده و به دنبال آن تناقض عجیبی بین دل و رفتار حکومت و مردم به وجود آمده و حافظ با بهره گیری از این شیوه بیانی، خواسته است تا بخشی از تناقض های حاکم بر رفتار جامعه عصر خود را نیز باز نماید.

کلیدواژه ها

حافظ, اجتماع نقیضین, متناقض نما, انگاره های متضاد, تصویر هنری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.