کویستان حسن پور - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوکان، بوکان، ایران
حاتم سلطانی - استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوکان، بوکان، ایران
الهه صبحی - استادیار حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مهاباد، مهاباد، ایران

امنیت شغلی به معنی احساس داشتن شغل مناسب و اطمینان از تداوم آن در آینده و فقدان عوامل تهدید کنندهمناسب شغل و کار است. امنیت شغلی در اسناد و کنوانسیون های مختلفی چون اعلامیه جهانی حقوق بشر،اعلامیه سازمان بین المللی حقوق کار، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناختهشده است. در نظام حقوقی کشور ما هم امنیت شغلی کارگران مورد توجه قرار گرفته و در قوانین مختلف ازجمله قانون اساسی و قانون کار مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از مطالعات کتابخانه ای درصدد پاسخگویی به سوال اسناد مهم بین المللی در حمایت از حقوق کارگرانکدام است و چالش های اساسی پیش روی ثبات شغلی کارگران در حقوق ایران کدام است و در پایان با توجه بهیافته های تحقیق، این نتیجه حاصل شده است که در حقوق ایران و اسناد بین المللی امنیت شغلی کارگران پیشبینی شده است. سازوکارهای ثبات شغلی کارگران در قوانین ایران فراز و نشیب های فراوانی داشته است و بهرغم روند تکمیلی مسئله، برخی افراط و تفریط ها راه را برای حفظ حریم امنیت شغلی کارگران ناهموار کرده است.

امنیت شغلی، کارگر، کارفرما، حقوق ایران، اسناد بین المللی