زهرا شمس ارمندی - کارشناسی علوم تربیتی، گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی

این پژوهش با هدف ارزیابی رابطه ی بین شخصیت کاریزماتیک و ارتباط آن با تنبلی اجتماعی در کارکنان آموزش و پرورش شهرستان لردگان انجام گردید. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان اداره آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری تشکیل دادند و نمونه آماری تعداد ۱۶۰ کارمند به روش سرشماری انتخاب گردید. در این پژوهش از سه پرسشنامه، پرسشنامه تنبلی اجتماعی شغلی تقی زاده و علی بخشی (۱۴۰۱)، پرسشنامه سنجش صفت های پنج گانه شخصیتی مک کری و کاستا (۱۹۹۲) و پرسشنامه هوش فرهنگی آنگ و همکاران (۲۰۰۴) استفاده شد. روش آماری پژوهش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام بوده است. بین شخصیت کاریزماتیک با تنبلی اجتماعی در کارکنان رابطه منفی معناداری در سطح ۰۱/۰ وجود دارد و بین ویژگی های شخصیتی نتایج نشان داد شخصیت کاریزماتیک برون گرایی، گشودگی به تجربه، سازگاری و وجدانی بودن و همچنین هوش فرهنگی روان رنجوری با تنبلی اجتماعی در کارکنان رابطه مثبت معناداری در سطح ۰۱/۰ وجود دارد، همچنین متغیر هوش فرهنگی و ویژگی روان رنجوری و ویژگی سازگاری توانستند تنبلی اجتماعی در کارکنان را پیش بینی کنند. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر تاکیدی بر نقش مهم ویژگی های شخصیتی و ابعاد فرهنگی اجتماعی در میزان تنبلی اجتماعی کارکنان دارد.

کاریزماتیک، هوش فرهنگی، تنبلی اجتماعی، کارکنان.