سیمین عبداله زاده - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران

سرزندگی به عنوان یک رویکرد و راهنمای اساسی برای برنامه ریزی و حکمرانی شهری است و ارزیابی آن به کانون تحقیقات علمی تبدیل شده است . این تحقیقات و مطالعات در سرتاسر جهان برای ایجاد ابعاد و شاخص های زیست پذیری تلاش های متعددی انجام داده اند که رایج ترین ابعاد زیست پذیری شامل : زیست محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی و کالبدی می باشد. در همین راستا، مقاله حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر سرزندگی ، به ارزیابی وضع موجود شاخص های سرزندگی پرداخته است . جامعه آماری این تحقیق ، شهروندان شهر مهاباد می باشند که بر اساس فرمول کوکران تعداد حجم نمونه برابر با ۳۸۳ نفر محاسبه شد. همچنین پژوهش حاضر، از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است . لذا جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و Amos و از روش های آماری ( آزمون t تک نمونه ای و مدل یابی معادلات ساختاری )، بهره گرفته شده است . یافته ها بیانگر آن است که شاخص های ابعاد زیست محیطی در وضیت مطلوب قرار دارند اما وضعیت شاخص های ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و کالبدی متفاوت می باشد و غالب شاخص های ابعاد فوق در وضعیت نامطلوب قرار گرفته اند. همچنین طبق مدلیابی معادلات ساختاری ، بعد اقتصادی به عنوان مهمترین بعد سرزندگی شناسایی شد. لذا هر چه سطح درآمدی افراد، تنوع شغلی و ... بالا باشد، به همان اندازه سطح سرزندگی افزایش پیدا می کند. بنابراین با توجه به ارزیابی وضع موجود و شناسایی عوامل موثر بر سرزندگی ؛ تنوع فعالیت های اقتصادی ، ایجاد اشتغال با توجه به پتانسیل های بومی شهر مهاباد و گسترش امکاتات و خدمات حمل ونقل در ایجاد فضاهای سرزنده مهم و ضروری می باشد.

سرزندگی ، سرزندگی شهری ، ابعاد سرزندگی ، مهاباد