نگین زارع آقدرق - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشکده مهارت و کارآفرینی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
پیمان نقی پور - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
رویا محبوب قدس - دکتری تخصصی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
مهین سلیمی بایقراء - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشکده مهارت و کارآفرینی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریانهای مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی و علمی در برابر مسائل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. معماری پایدار یک روش در طراحی است و به تقلیل مصرف منابع تجدید ناپذیر و بهینه سازی مصرف تجدید پذیر می پردازد و اظهار می دارد که آنچه را ما برای بقاء نیاز داریم می توانیم از محیط زیست به دست آوریم . این مطالعه به بررسی معماری پایدار و دلایل استفاده از آن می پردازد. معماری تحت تاثیر طیف وسیعی از جنبه های اجتماعی - اقتصادی از جمله مشکلات زیست محیطی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و ارتباط بین این موضوعات و همچنین مد، مذهب ، اقلیم و غیره است . در مورد معماری بومی و معرفی اصول غیبی ، معماری پایدار در آن، روشی موثر در معرفی معماری پایدار است ، بنابراین باعث تمرکز مجدد بر معماری بومی و با استفاده از آن تبدیل مباحث معماری به موضوعات مدرن و بین المللی می شود. البته ، معماری بومی در زمان و مکان خود پایدار بود، بنابراین چشم پوشی از آن بیهوده است . معماری شمال ایران نوعی معماری است که اساس بومی گرایی خود را حفظ کرده است . اصول معماری پایدار در آن در نظر گرفته شده است که در این مقاله بررسی می شود. نتایج این مطالعه توصیفی ، نقش مهم معماری بومی شمال ایران را در ایجاد رویکردی پایدار در معماری به ما نشان می دهد.

اقلیم ، ساختمان، شمال ایران، شهر مازندران، معماری پایدار، معماری بومی .