محسن برغمدی - دانشیار بیومکانیک ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ابراهیم پیری - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
زهره بهبودی - دکتری طب ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
هادی الله وردی دوست - کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علی نصرتی هشی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
فریبرز ایمانی - کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آنی و طولانی مدت تمرینات در آب و تراباند بر نیروی عکس­العمل زمین طی راه رفتن در افراد با پای پرونیت می ­باشد.روش بررسی:پژوهش حاضر از نوع نیمه ­تجربی با طرح اندازه ­گیری تکراری با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل ۴۵ دانشجوی پسر دانشگاه محقق اردبیلی دارای پای پرونیت با دامنه سنی ۲۵-۱۸ سال بودند که به طور هدفمند و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ ها به طور تصادفی در سه گروه تمرین در آب، تمرین با تراباند و کنترل قرار گرفتند. سرعت راه رفتن و اوج مولفه های نیروی عکس­ العمل زمین در سه مرحله پیش ­آزمون، بلافاصله و بعد از ۸ هفته تمرین در آب و تراباند مورد بررسی قرار گرفت. از صفحه نیروی برتک با نرخ نمونه­ برداری ۱۰۰۰ هرتز برای ثبت نیروی عکس ­العمل زمین طی راه رفتن استفاده شد. همچنین برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰۵/۰≥p استفاده شد.یافته­ ها­:نتایج نشان داد سرعت راه رفتن بعد از ۸ هفته تمرین با تراباند (۰/۰۳۲=P) و تمرین در آب (۰/۰۲۵=p) در مقایسه با پیش ­آزمون افزایش معنی­ داری داشت. مولفه عمودی نیروی عکس ­العمل زمین در مرحله برخورد پاشنه بعد از ۸ هفته تمرین در آب (۰/۰۰۲=P) و تراباند (۰/۰۳۲=P) در مقایسه با پیش ­آزمون کاهش معنی­ داری داشت. همچنین مولفه عمودی نیروی عکس ­العمل زمین در مرحله پیش­روی بعد از ۸ هفته تمرین با تراباند در مقایسه با پیش ­آزمون افزایش معنی ­داری داشت (۰/۰۱۵=P). به­علاوه مولفه قدامی-خلفی نیروی عکس ­العمل زمین در مرحله پیش­روی بعد از ۸ هفته تمرین در آب در مقایسه با پیش ­آزمون افزایش معنی­ داری داشت (۰/۰۰۱=P).نتیجه ­گیری:با توجه به نتایج تحقیق می­توان نتیجه گرفت که تمرینات در آب و تراباند در بلند مدت اثر کلینیکی و درمانی بر افراد داری پای پرونیت دارد و برای اصلاح الگوی راه رفتن می ­تواند مفید باشد.

آب درمانی, تراباند, نیروی عکس العمل زمین, پای پرونیت, راه رفتن