گزارش فنی: تاثیر سدهای آبخیزداری بر کمیت آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: سد سنگی ملاتی زروم- روستای چاه غربال بخش توکهور، استان هرمزگان)

تغذیه مصنوعی آبخوان ها یک استراتژی برای بهبود و توسعه منابع آب زیرزمینی است. در کشور ایران هزینه های زیادی صرف احداث طرح­های تغذیه مصنوعی می گردد. عملیات آبخیزداری یکی از مهم ترین پروژه­های تغذیه مصنوعی است که هر ساله اعتبارات زیادی از منابع ملی برای اجرای آن ها هزینه می شود. لذا ارزیابی اثرات این پروژه­ها بر آبخوان ها بسیار مهم است. این تحقیق با هدف بررسی میزان اثر بخشی سد سنگی ملاتی زروم بر کمیت آب زیرزمینی قسمتی از دشت توکهور انجام پذیرفت. بدین منظور از دادهای سطح ایستابی دو حلقه چاه شاهد و سه حلقه چاه آزمایشی در یک دوره آماری ۱۴ ساله (از سال آبی۷۷-۷۶ تا ۹۰-۸۹) استفاده شد. برای بررسی اثر سد بر سطح ایستابی آب دشت مذکور، آمار به دو دوره قبل از احداث سد (۸۳-۷۶) و بعد از احداث سد (۹۰-۸۳) تقسیم شدند. نتایج نشان داد با وجود این که دادههای بارش منطقه در دوره قبل و بعد از اجرای پروژه تغییرات چندانی نداشته، ولی سطح آب در همه چاههای آزمایشی در دوره بعد از اجرای طرح افزایش ولی در چاه های شاهد کاهش یافته است. این موضوع نشان دهنده تاثیر مثبت اجرای طرح مذکور روی سطح ایستابی دشت توکهور می باشد.

کلیدواژه ها:

Artificial recharge ، Hydrograph ، Watershed activities ، Water table ، سد سنگی ملاتی ، سطح ایستابی ، هیدروگراف ، عملیات آبخیزداری ، تغذیه مصنوعی