مقایسه روش های تلفیقی در شناسایی عرصه های مناسب پخش سیلاب در دشت های ساحلی جنوب ایران (مطالعه موردی: دشت سرخون، استان هرمزگان)
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: مجله علمی سامانه های سطوح آبگیر باران، دوره: 4، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_JIRCSA-4-4_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 157
نویسندگان
University of Hormozgan
University of Hormozgan
University of Hormozgan
چکیده
تغذیه مصنوعی آبخوان ها به روش پخش سیلاب راهکاری است که می توان حجم آب زیرزمینی را افزایش و روند افت سطح آن را کاهش داد. مهم ترین گام در اجرای عملیات پخش سیلاب، شناسایی عرصه های مستعد است. از این رو، در این پژوهش سعی گردیده است، با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش های تلفیق شامل منطق بولین، منطق فازی و شاخص هم پوشانی مناسب ترین عرصه ها برای عملیات پخش سیلاب با هدف تغذیه مصنوعی در دشت حاصلخیز سرخون بندرعباس شناسایی گردد. بدین منظور، ابتدا پنج عامل موثر نفوذپذیری سطحی، شیب، ضخامت آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت و شوری آب منطقه مورد مطالعه، در محیط GIS آماده سازی و با روش های مذکور وزن دهی و مقایسه روش ها با عرصه کنترل زمینی، با استفاده از آماره کاپا صورت پذیرفت. نتایج نشان داد، به ترتیب منطق بولین، شاخص هم پوشانی و منطق فازی بدون محدودیت کاربری اراضی ۴/۳۴، ۸/۳۵ و ۴/۷۱ درصد از عرصه را مناسب پخش سیلاب و با اعمال محدودیت کاربری اراضی ۹/۲۱، ۷/۲۶ و ۶۶/۴۵ درصد کاهش می یابد. در مجموع روش فازی با دارا بودن بیشترین شباهت با عرصه های کنترل و بالاترین ضریب کاپا بهترین روش شناخته شد.کلیدواژه ها
Floodwater spreading, Boolean logic, Overlay index, Fuzzy logic, Sarkhoun plain, پخش سیلاب, منطق بولین, شاخص همپوشانی, منطق فازی, دشت سرخوناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.