بررسی شیوع خوددرمانی و عوامل قابل تعدیل موثر بر آن بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی در سالمندان شهر گناباد

  • سال انتشار: 1390
  • محل انتشار: فصلنامه تحقیقات نظام سلامت، دوره: 7، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_HSR-7-4_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 88
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

Gholam Reza غلامرضا شریفی راد

Associate Professor, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

Siamak سیامک محبی

PhD Candidate, Member of Faculty Medical Sciences of Qom University, Students Research Committee, Department of Public Health, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan

Mohammad محمد مطلبی

PhD Candidate, Department of ealth Education, School of Public Health, University of Gonabad, Gonabad, Iran.

Mohammad Hadi محمدهادی عباسی

PhD Candidate, Students Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

Fatemeh فاطمه رجعتی

PhD Candidate, Students Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

Azar آذر طل

PhD Candidate, Students Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

چکیده

مقدمه: حفظ سلامت از دغدغه های دیرین انسان ها است و از مولفه های متعددی تاثیر می پذیرد. اعلامیه ها و راهبردهای جهانی سلامت همواره بر تهیه و مصرف صحیح داروها و درمان مناسب تاکید می نماید. خوددرمانی در ایران از معضلات سلامتی به شمار می رود و سه برابر متوسط جهانی و رتبه دوم در آسیا را دارا است. برای اثرگذاری بر این معضل، یکی از روش های علمی، بررسی عوامل موثر بر این رفتار بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی است. در این پژوهش عوامل موثر بر خوددرمانی با تعیین میزان تاثیر مورد شناسایی قرار گرفتند تا جهت اثرگذاری اولویت بندی شوند. روش کار: دراین پژوهش توصیفی تحلیلی مقطعی، ۳۸۰ سالمند شهر گناباد به روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند. اطلاعات بر اساس پرسش نامه مشتمل بر ۴۷ سوال به روش مصاحبه سازمان یافته در بخش های الگوی اعتقاد بهداشتی جمع آوری گردید. روایی و پایایی به روش های علمی تاییدگردید. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی سالمندان ۳۱/۵ ± ۲/۶۶ بود. ۱/۳۶ درصد بازنشسته، ۴/۲۹ درصد تحصیلات ابتدایی و ۹/۵۳ درصد بیمه درمانی داشتند. ۶/۷۷ درصد خودسرانه دارو مصرف می کردند و ۳/۸۵ درصد در منزل دارو نگه می داشتند. ۳/۴۲ درصد داروهای مصرف شده مسکن و ۱/۱۵ درصد مربوط به اعصاب و روان بودند. میانگین نمره حساسیت ۲۱/۵۰ و موانع درک شده ۲۳/۷۰ بود. بین جنس، وضعیت تاهل و تحصیلات با خوددرمانی ارتباط معنی داری وجود داشت. مهم ترین علت خوددرمانی، تجربه بهبودی قبلی و بی خطر دانستن داروها ذکر شد. وسایل ارتباط جمعی موثرترین راهنمای عمل در پیشگیری از خوددرمانی عنوان شد. نتیجه گیری: در این مطالعه شیوع خوددرمانی بالا است و عوامل قابل تعدیل در شرایط نامطلوبی قرار داشتند. افراد در موارد الگوی اعتقاد بهداشتی حتی ۵۰ درصد حداقل ها را کسب نکردند ولی نمره Self-efficacy مطلوب به دست آمد که این اطمینان کاذب، خوددرمانی را تشدید کرد. واژه های کلیدی: خوددرمانی، سالمندان، الگوی اعتقاد بهداشتی، گناباد

کلیدواژه ها

Self-Medication, Elderly Adults, HBM Model, Gonabad.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.