Saeed سعید حیدری سورشجانی - MSc Student, Student Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Ahmad Ali احمدعلی اسلامی - Assistant Professor, Department of Health Education, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Akbar اکبر حسن زاده - Lecturer, Food Safety Research Center, Department of Statistics and Epidemiology, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis، MS) یک بیماری مزمن و پیشرونده دستگاه عصبی مرکزی است که به میلین اعصاب مغز و نخاع آسیب می رساند و باعث بروز عوارض متعددی در بیماران مبتلا می گردد. ناتوانی های فیزیکی و تغییرات روانی می تواند بر روی عزت نفس و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS تاثیر گذارد. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS شهر اصفهان طراحی و اجرا گردید. روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش، بیماران عضو انجمن MS اصفهان تشکیل دادند. نحوه نمونه گیری به صورت طبقه ای ۲ مرحله ای، خوشه ای و متناسب با حجم نمونه انجام گرفت که از بین ۴۲۵۰ نفر بیمار مبتلا در اصفهان، ۲۵۱ نفر مراجعه کننده به انجمن MS و بیمارستان الزهرا (س) و بر اساس نوع بیماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک آن ها نیز ثبت شد. روش گردآوری اطلاعات به صورت خودگزارشی و با استفاده از پرسش نامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis quality of life، ۵۴MSQOL-) بود که در مجموع حاوی ۵۴ سوال می باشد. یافته ها: تقریبا ۵۰ درصد بیماران زن و ۵۰ درصد مرد و دامنه سنی بیماران ۶۱-۱۷ سال (۱۰/۱۰ ± ۳۴/۳۶) بود. میانگین امتیازات کیفیت زندگی در دو بعد کلی سلامت جسمانی ۶۹/۱۵ ± ۱۸/۴۷ و سلامت روانی ۴۶/۱۵ ± ۹۵/۴۴ به دست آمد. کمترین نمره در بین دوازده خرده مقیاس مربوط به محدودیت نقش مرتبط با مشکلات جسمی (۴/۲۳ ± ۵/۴۳) و بیشترین نمره مربوط به عملکرد اجتماعی (۷/۱۴ ± ۴/۵۴) بود. بین سن، مدت زمان ابتلا و نوع بیماری با دو بعد کیفیت زندگی رابطه معکوس وجود داشت. بین سطح تحصیلات با دو بعد کیفیت زندگی رابطه مستقیم مشاهده شد (۰۰۱/۰ P <). آزمون همبستگی پیرسون ارتباط مستقیم بین ابعاد کیفیت زندگی با یکدیگر نشان داد (۰۰۱/۰ P <). نتیجه گیری: به طور کلی میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران کمتر از حد متوسط بود. با توجه به ارتباط عوامل شخصی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS، آنچه جهت ارتقای کیفیت زندگی آنان مهم به نظر می رسد، رویکرد بین بخشی به مسایل و مشکلات سلامتی و انجام مداخلات لازم در عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی این بیماران می باشد. واژه های کلیدی: کیفیت زندگی، مولتیپل اسکلروزیس، پرسش نامه ۵۴MSQOL-، اصفهان