بررسی میزان پراکنش ذرات معلق (۵/۲PM، ۱۰PM و TSP) در ایستگاه های مرکزی اتوبوس شهری همدان و میزان مواجهه با آن ها
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: فصلنامه تحقیقات نظام سلامت، دوره: 8، شماره: 7
- کد COI اختصاصی: JR_HSR-8-7_016
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 66
نویسندگان
Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Nutrition Health Research Center, Lorestan University of Medical Sciences, Khorramabad, Iran
Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Health Sciences Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
Associate Professor, Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Health Sciences Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
Associate Professor, Department of Biostatistics, School of Public Health, Health Sciences Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
PhD Candidate, Department of Environmental Health Engineering, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده
مقدمه: هدف این مطالعه اندازه گیری غلظت ذرات معلق کل، ۱۰PM و ۵/۲PM در هوای ایستگاه های اتوبوس موجود در میدان مرکزی شهر همدان بود. در نهایت نمایه توزیع غلظت ذرات در ایستگاه ها تهیه شد و مخاطرات آن ها برای سلامتی افردی که روزانه مدتی از وقت روزانه خویش را در این گونه محیط ها سپری می کند، ارزیابی گردید. روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی بود. نمونهبرداری در ۶ ایستگاه و در مقاطع مختلف زمانی به صورت سیستماتیک مکانی- زمانی انجام شد. نمونه های هوا به وسیله یک سیستم نمونهبرداری قابل حمل گرفته شد. نمونهبرداری ذرات معلق Total suspended particles (TSP) و ۱۰PM با دبی ۱۰ لیتر در دقیقه و در ارتفاع یک متری از سطح زمین انجام شد. برای اندازه گیری ذرات معلق ۵/۲PM از سیستم نمونهبرداری مجهز به سیکلون و دبی L/min ۲ استفاده شد. ذرات معلق جمع شده روی فیلتر استر سلولزی مخلوط وزن شد و به صورت غلظت میکروگرم در متر مکعب بیان شد. دما، درصد رطوبت و سرعت وزش باد در موضع نمونه برداری اندازه گیری و میانگین آن ها ثبت شد. برای مقایسه غلظت ذرات معلق در ایستگاه های مختلف از روش One way ANOVA و برای تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی Pearson استفاده شد. یافته ها: در طول نمونه برداری میانگین غلظت ذرات معلق کل، ۱۰PM و ۵/۲PM به ترتیب µg/m۳ ۵۲/۱۴۱۸ ± ۹۴/۱۲۲۰، ۵۶/۲۱۷ ± ۷۹/۵۲۴ و ۶/۱۹۳ ± ۳۸۶ بود. میانگین غلظت ذرات معلق کل، ۱۰PM و ۵/۲PM به ترتیب ۷/۴، ۷۲/۷ و ۱۶ برابر مقادیر استاندارد بود. میزان مواجهه به صورت میانگین وزنی زمانی برای این آلاینده ها به ترتیب ۸۷۲/۵۰، ۸۷/۲۱ و ۰۸/۱۶ µg/m۳ به دست آمد که از استانداردهای تعیین شده از سوی سازمان های معتبر پایین تر بود. بین ذرات معلق با سرعت وزش باد و دمای هوا ارتباط معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰ < P)، اما با رطوبت ارتباط معنی دار وجود داشت (۰۵/۰ ≥ P). همبستگی بین ۵/۲PM و ۱۰PM با ذرات معلق کل به ترتیب ۷۴/۰ = r و ۷۸/۰ = r به دست آمد. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این تحقیق بیانگر این است که افرادی که زمان قابل ملاحظه ای را در ایستگاه های اتوبوس شهری یا مکان های نزدیک به آن مستقر هستند، پتانسیل بالایی برای ابتلا به مشکلات بهداشتی دارند. به نظر می رسد که عابرین پیاده و افرادی که دارای مشاغل خیابانی هستند، به دلیل زمان تماس بیشتر نسبت به زمان نمونهبرداری در این مطالعه، با مقادیر بالایی از ذرات معلق مواجهه باشند. واژه های کلیدی: ذرات معلق، ایستگاه اتوبوس، میزان مواجهه، همدانکلیدواژه ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.