Mohammad محمد باقرنیا - PhD Student, Department of Nutrition, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran AND Department of Clinical Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Seyed Ali سید علی کشاورز - Professor, Department of Clinical Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Mohammad Reza محمد رضا مراثی - Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Seyed Abolghasem سید ابولقاسم جزایری - Professor, Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Ramesh رامش عالی پور بیرگانی - Department of Public Health in Nutrition Shahinshahr and Meymeh Public Health Network, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Reza رضا دریابیگی خطبه سرا - Department of Clinical Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Firoozeh فیروزه مصطفوی - Associate Professor, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مقدمه: شیوع اضافه وزن و ابتلا به چاقی در کودکان و نوجوانان سراسر جهان به میزان قابل توجه و هشدار دهنده ای رسیده است. عدم مصرف منظم وعده های غذایی یکی از مهم ترین علل چاقی در کودکان و نوجوانان می باشد. مطالعات گذشته، یکی از مهم ترین فاکتورهای روان شناختی موثر در تغییر رفتارهای تغذیه ای نوجوانان را خودکارامدی معرفی کرد. از این رو، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی رابطه بین خودکارامدی با مصرف وعده های غذایی دانش آموزان دختر دارای اضافه وزن و مبتلا به چاقی شهر شاهین شهر بود.روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۱۷۲ نفر دانش آموز دختر دارای اضافه وزن و مبتلا به چاقی شهر شاهین شهر در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ صورت گرفت. پس از نمونه گیری تصادفی ساده و اندازه گیری شاخص های تن سنجی، پرسش نامه مربوط به خودکارامدی و مصرف وعده های غذایی توسط دانش آموزان تکمیل گردید.یافته ها: میانگین سنی و شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) دانش آموزان شرکت کننده به ترتیب ۶/۰ ± ۴/۱۳ و ۶/۳ ± ۲/۲۸ به دست آمد. BMI با مصرف صبحانه و میان وعده های صبح و عصر دارای ارتباط معکوس و معنی داری بود (۰۰۱/۰ > P). ارتباط مثبت و معنی داری بین خودکارامدی با مصرف صبحانه و میان وعده های صبح و عصر مشاهده شد (۰۰۱/۰ > P).نتیجه گیری: خودکارامدی به طور موثری مصرف صبحانه دانش آموزان مبتلا به چاقی را پیش بینی کرد. به نظر می رسد که جهت درک بهتر رابطه بین سازه های روان شناختی با مصرف صبحانه، مطالعات بیشتری در آینده به خصوص مطالعات مداخله ای نیاز است.