حسن وثوقی نیا - استادیار بیماری های گوارش و کبد، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، بیمارستان قائم(عج)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
نرجس خاتون آیتی - رزیدنت پزشکی هسته ای، گروه پزشکی هسته ای، دانشکده پزشکی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدتقی شاکری - دانشیار پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: سرطان روده بزرگ یکی از سرطان هایی است که قویا تحت تاثیر فاکتورهای محیطی می باشد. در سال ۱۹۸۰، هورمون های زنانه به عنوان یکی از فاکتورهای مرتبط با این سرطان مطرح شدند و از آن به بعد مطالعات گوناگونی در این زمینه صورت گرفت. در این پژوهش، حوادث قاعدگی، باروری و مصرف قرص ضد بارداری خوراکی، در دو گروه مورد (زنان بالای ۴۵ سال مبتلا به سرطان روده بزرگ) و شاهد مورد مقایسه قرار داده شدند. روش کار: در این مطالعه موردی- شاهدی که در دو بیمارستان بزرگ مشهد صورت گرفت، ۸۳ زن بالای ۴۵ سال مبتلا به سرطان روده بزرگ و ۹۹ زن به عنوان گروه شاهد با سن مشابه که به دلایلی غیر مرتبط با بیماری های گوارشی و زنان، در بیمارستان های قائم(عج)و امام رضا(ع) بستری شده بودند، را شامل می شد. تعداد دفعات حاملگی، سن فرد در اولین حاملگی کامل، تعداد دفعات سقط، سن یائسگی و تعداد سال های مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی در این دو گروه مقایسه گردید. نتایج: یک کاهش چشمگیر در ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ با افزایش تعداد حاملگی وجود داشت (۰۱/۰=p). سن فرد در زمان اولین حاملگی مستقیما با ریسک ابتلا مرتبط بود (۰۱/۰p<). بین دو گروه، از لحاظ تعداد دفعات سقط تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت (۱/۰p>). سن یائسگی بیش از ۵۰ سال با ریسک ابتلا ارتباط معنی دار نداشت (۱/۰p>). بین دو گروه مورد و شاهد از لحاظ مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی تفاوت معنی داری وجود نداشت (۱/۰p>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر می رسد ارتباط فاکتورهای باروری با سرطان روده بزرگ، چشمگیرتر از ارتباط فاکتورهای قاعدگی و مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی می باشد؛ اما اثبات یا رد فرضیه فوق نیازمند مدارک محکم تر و قطعی تری است

سرطان روده بزرگ, حاملگی, قرص های ضدبارداری خوراکی