بررسی اثر α۱۷ - هیدروکسی پروژسترون کاپروات در پیشگیری از زایمان زودرس
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,329
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-14-2_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه : زایمان زوردس به تولد قبل از هفته ۳۷ حاملگی اطلاق می شود که عامل دوسوم موارد مرگ ومیر پره ناتال و هورمورنهای مترشحه از جفت و موثر در حفظ حاملگی است . هدف از این تحقیق بررسی اثر α ۱۷ - هیدروکسی یکی از مشکلات علم مامایی است و یکی از عوامل موثر بر آن را عوامل هورمونی می دانند . پروژسترون یکی از پروژسترون کاپروات در پیشگیری از زایمان زودرس یود. روش کار : این کارآزمایی بالینی مداخلهای روی ۱۰۰ خانم باردار با سابقه زایمان زودرس مراجعه کننده به کلینیک به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و در گروه مورد آمپول ۲۵۰ میلی گرم ی α ۱۷ - هیدروکسی پ روژسترون مامایی بیمارستان قائم ( عج ) وابسته به دانش گاه علوم پزشکی مشهد طی سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷ انجام شد . بیماران کاپروات از هفته ۱۶ تا ۳۷ بارداری به صورت هفتگی تزریق عضلانی شد و در گروه کنترل مراقبت پره ناتال به طور معمول انجام شد . سپس نتایج حاملگی اخیر در دو گروه مقایسه شد . دادهها بهکمک آزمون t مستقل و مجذورکای با نرمافزار SPSS ( نسخه ۱۱ ) تحلیل شد. یافته ها : میانگین سن حاملگی اخیر در گروه دریافت کننده پروژسترون ۳۶ هفته و در گروه کنترل ۳۲ هفته بود . وزن نوزاد به دنیا آمده در گروه کنترل ۲۲۹۹ گرم و در گروه دریافت کننده پروژسترون ۲۶۹۵ گرم بود که از نظر سن حاملگی و وزن زمان تولد بین دو گروه اختلاف معنی دار وجود داشت (p<۰/۰۵ ). نتیجه گیری : تزریق هفتگی آمپول α ۱۷ - هیدروکسی پروژسترون کاپروات به خانمهای باردار دارای سابقه زایمان زودرس باعث کاهش میزان زایمان زودرس و بهبود وزن هنگام تولد می شود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نفیسه ثقفی
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
نیره خادم
د انشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانش گاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ترانه مهاجری
دستیار تخصصی زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
محمد تقی شاکری
. دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مرجان امینی
دستیار تخصصی زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :