CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی اثر زوناهچینگ در افزایش میزان باروری در جنین های دارای زونای ضخیم توسط اشعه لیزر

عنوان مقاله: بررسی اثر زوناهچینگ در افزایش میزان باروری در جنین های دارای زونای ضخیم توسط اشعه لیزر
شناسه ملی مقاله: JR_IJOGI-15-5_004
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:

اعظم سادات امینی - کارشناسی ارشد جنین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
جواد بهارآرا - ستادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
نیره خادم - دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محسن جلالی - دکترای علوم آزمایشگاهی، مرکز تحقیقات ناباروری منتصریه مشهد، مشهد، ایران

خلاصه مقاله:
مقدمه: امروزه جهت افزایش میزان باروری در آزمایشگاه های لقاح آزمایشگاهی از تکنیک های مختلف هچینگ (خارج کردن) کمک شده (AH) از جمله لیزر هچینگ کمک شده (LAH) برای کمک به خارج کردن جنین از زوناپلوسیدای ضخیم استفاده می شود. با توجه به نتایج متناقض درباره تاثیر لیزر هچینگ کمکی بر میزان باروری در جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ضخامت زوناپلوسیدا توسط لیزر هچینگ کمکی بر افزایش میزان باروری در بیماران نابارور تحت درمان به روش لقاح داخل آزمایشگاهی در مرکز ناباروری مشهد در سال ۸۹ انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۰۱ زوج نابارور تحت درمان با IVF انجام شد. ۵۰ نفر به عنوان گروه مورد و ۵۱ نفر به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. افراد دو گروه از نظر سن مادر، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد اووسیت بارور شده و تعداد جنین های منتقل شده با هم همسان بودند و در ضمن در هر دو گروه از جنین های با کیفیت مشابه استفاده شد. میزان وقوع بارداری در دو گروه با استفاده از آزمون اندازه گیری ß–HCG (زنجیره بتا گونادوتروفین کوریونی انسان) و سونوگرافی تعیین شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از آزمون های تی و کای دو و نرم افزارهای SPSS (نسخه ۱۶) و Excel با ضریب اطمینان ۹۵% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میزان p کمتر از ۰/۰۵ به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین افراد دو گروه از نظر سن، تعداد اووسیت بارور شده، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد و کیفیت جنین های منتقل شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=۰/۸۳۷). میزان بارداری در گروه شاهد و مورد به ترتیب ۱۵/۷ و ۳۴ درصد بود که تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار بود (p=۰/۰۳۳). نتیجه گیری: انجام روش هچینگ کمک شده لیزری بر روی جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم باعث افزایش میزان باروری می شود.

کلمات کلیدی:
ضخامت زوناپلوسیدا, لقاح داخل آزمایشگاهی, میزان باروری, هچینگ کمکی لیزری

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1729422/