راحله بابازاده - دانشجوی دکتری بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
خدیجه میرزائی نجم آبادی - . استادیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
زهرا معصومی - دانشجوی دکتری بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
مهدی راعی - کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

مقدمه: بارداری با تغییرات فیزیکی و روانشناختی عمیقی در زندگی هر زن همراه است که این تغییرات بر روی کلیه ابعاد زندگی زنان از جمله روابط جنسی زوجین تاثیرگذار می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بر تغییرات فعالیت جنسی در دوران بارداری انجام شد. روشکار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی در عرصه همراه با گروه کنترل بود که در سال ۱۳۹۰ بر روی مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی عظیما و باغزندان شهرستان شاهرود، که دارای پرونده بهداشتی بودند، انجام شد. ۸۷ زن باردار انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (۴۱ نفر) و مداخله (۴۶ نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی و تغییرات فعالیت جنسی در بارداری بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های من ویتنی و کای دو و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰/۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: در گروه مداخله قبل از آموزش، ۲۳ نفر (۵۰%) از زنان از نظر رضایت از روابط جنسی در حد متوسط، ۱۳ نفر (۲۸/۳%) خوب و ۱۰ نفر (۲۱/۷%) ضعیف بودند. زنان دو گروه در شروع مطالعه از نظر رضایت از روابط جنسی تقریبا یکسان بودند. دو ماه پس از انجام مداخله، ۲۵ نفر (۵۴/۳%) از زنان گروه مداخله از نظر رضایت از روابط جنسی در حد خوب، ۱۸ نفر (۳۹/۱%) در حد متوسط و ۳ نفر (۶/۵%) ضعیف بودند. بر اساس آزمون های آماری، میزان رضایت از روابط جنسی زنان شرکت کننده در گروه مداخله پس از مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (p=۰/۰۱۶). نتیجهگیری: آموزش جنسی بر رضایت زنان از روابط جنسی تاثیری مثبت دارد و باعث افزایش رضایت مندی زنان از روابط جنسی در بارداری می شود.

آموزش, بارداری, فعالیت جنسی