فریبا قدس بین - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
خدیجه یزدانی - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
ایران جهان بین - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

مقدمه: زنان در دوره پس از زایمان تغییرات فیزیولوژیکی، روحی و اجتماعی زیادی را تجربه می کنند که کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. اقدامات حمایتی پس از زایمان از تسهیلات مراقبت روزانه در منزل تا شبکه های ارائه دهنده مراقبت از عوامل احتمالی موثر بر کیفیت زندگی زنان می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اقدامات حمایتی در شش هفته اول پس از زایمان بر کیفیت زندگی زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۵۲ زن نخست زا مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر شیراز که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمون تحت حمایت های عاطفی- اطلاعاتی از طریق بازدید منزل و پیگیری تلفنی قرار گرفتند و افراد گروه کنترل مراقبت های رایج در مراکز بهداشتی را دریافت کردند. در این مطالعه با استفاده از تکمیل «پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی پس از زایمان» در هفته اول و ششم، کیفیت زندگی دو گروه مقایسه شد. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: اختلاف میانگین نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون واضح تر از گروه کنترل بود و بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰>p). همچنین اختلاف میانگین پنج بعد کیفیت زندگی (احساس مادر به خود، فرزند، همسر، روابط جنسی و سلامت جسمانی) در گروه آزمون بیشتر از گروه کنترل بود (۰۵/۰>p) که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: انجام اقدامات حمایتی پس از زایمان می تواند به عنوان راهبردی موثر در جهت افزایش ارتقاء کیفیت زندگی زنان نخست زا مطرح باشد. لذا توجه مراقبین بهداشتی بر این امر مهم معطوف می شود.

حمایت, زنان نخست زا, شش هفته اول پس از زایمان, کیفیت زندگی