عرفان رجبی هرسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت
فاطمه حاجی باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت
سمیه کنجوری - دانشجوی کارشناسی ارشدروانشناسی شخصیت

این مقاله به بررسی اثربخشی رویکرد رفتاردرمانی دیالکتیک (DBT) در کاهش خشم و خشونت می پردازد. خشم و خشونت عواملی هستند که در زندگی روزمره افراد به طور گسترده ای تاثیرگذارند و می توانند به مشکلات روانی و ارتباطی منجر شوند. DBT یک روش درمانی مبتنی بر شواهد است که برای کنترل و مدیریت خشم و خشونت ارائه شده است.در این مقاله، تحقیقات گذشته مرور شده و نتایج مطالعات کنترل شده تصادفی و مطالعات پیش آزمون-پس آزمون درباره اثربخشی DBT در کاهش خشم و خشونت بررسی می شوند. نتایج حاکی از این است که DBT می تواند به طور قابل توجهی خشم و خشونت را کاهش دهد و مهارت های مدیریت احساسات و ارتباطات بین فردی را بهبود بخشد.در این مقاله، روش های DBT برای مدیریت خشم و خشونت شامل مهارت های مرتبط با تشخیص و تنظیم احساسات، مهارت های ارتباطی موثر و استفاده از راهبردهای مقابله سازنده بررسی می شوند. همچنین، اهمیت نقش محیط درمانی، تمرینات خانگی و پیگیری پساعلاجی نیز بررسی می شود.به طور کلی، این مقاله نتیجه می دهد که روش های DBT می توانند به عنوان یک رویکرد کارآمد در کاهش خشم و خشونت عمل کنند. اطلاعات ارائه شده در این مقاله می تواند به متخصصان روانشناسی و مشاوران درمانی کمک کند تا روش های موثر DBT را در مداخله های خشم و خشونت مورد استفاده قرار دهند.

رفتار، خشم و خشونت، درمانی .