تاثیر شکل فیزیکی یونجه و فرآوری دانه جو بر ابقای نیتروژن، فعالیت آنزیم های سلولایتیک، فراسنجه های خون و جمعیت میکروبی شکمبه در بره های پرواری نژاد دالاق

به منظور بررسی تاثیر شکل فیزیکی علوفه یونجه و فرآوری دانه جو بر ابقای نیتروژن، فعالیت آنزیم­های سلولایتیک، فراسنجه­های خون و جمعیت میکروبی شکمبه در بره­های پرواری نژاد دالاق از ۳۰ راس بره نر ۲/۱±۵/۳ ماهه با میانگین وزن۱/۱±۱۷ کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور اصلی شامل شکل فیزیکی علوفه (خرد شده در مقابل پلت شده) و فرآوری دانه جو (کامل، آسیاب شده و فلیک شده) که در یک دوره ۹۸ روزه (۱۴روز عادت پذیری و ۸۴ روز دوره اصلی) با شش تیمار و پنج تکرار انجام شد. جیره­های آزمایشی از نظر محتوی پروتئین و انرژی برابر بودند و شامل: ۱- یونجه خرد شده با دانه کامل جو، ۲- یونجه خرد شده با دانه جو آسیاب شده، ۳- یونجه خرد شده با دانه جو فلیک شده، ۴- یونجه پلت شده با دانه کامل جو، ۵- یونجه پلت با دانه جو آسیاب شده، ۶- یونجه پلت با دانه جو فلیک شده، بودند. نمونه گیری از مایع شکمبه سه ساعت بعد از خوراک­دهی و خون گیری در هفته ماقبل آخر دوره پرواربندی، انجام شد. یونجه پلت در مقایسه با یونجه خرد شده باعث افزایش نیتروژن مصرفی و نیتروژن هضم شده گردید (۰۵/۰>P)، اما بر ابقای نیتروژن تاثیر معنی داری نداشت (۰۵/۰P). مقدار گلوکز خون بره­ها به طور معنی دار در تیمار دریافت کننده جو فلیک شده، بیشتر از جو کامل و آسیاب شده و مقدار نیتروژن اوره ای خون به طور معنی دار کمتر بود (۰۵/۰>P). به طور کلی، علوفه یونجه به صورت پلت شده و جو به صورت فلیک شده، در جیره گوسفند پرواری به دلیل روند افزایشی در هضم نیتروژن، کاهش معنی دار در نیتروژن اوره ای خون و روند افزایشی در تعداد کل باکتری ها و آنزیم های میکروکریستالین سلولاز و کربوکسی متیل سلولاز شکمبه سبب بهبود عملکرد شکمبه و در نهایت، موجب تضمین سلامت دام می­شود.

کلیدواژه ها:

توازن نیتروژن ، جو فلیک شده ، فعالیت آنزیم های سلولایتیک ، یونجه پلت شده