فریبا رمضان پور - کارشناس مامایی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد، گناباد، ایران.
نرجس بحری - دانشجوی دکترای بهداشت باروری، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
لیلا باقری - کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاداسلامی واحد گناباد، گناباد، ایران
طاهره فتحی نجفی - دانشجوی دکترای بهداشت باروری، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: سندرم پیش از قاعدگی، یکی از شایع ترین اختلالات ژنیکولوژیک می باشد که می تواند منجر به غیبت از محل کار و یا افت وضعیت تحصیلی شود. از آنجایی که اولین قدم برای پیشگیری و درمان این اختلال شناخت شیوع و شدت آن است، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و شدت و عوامل مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۲ بر روی ۲۷۰ نفر از دانشجویان دختر مشغول به تحصیل شهر گناباد انجام شد. این دانشجویان سیکل های قاعدگی منظم داشته و بیماری جسمی یا روانی نداشتند. مشارکت کنندگان پس از تکمیل فرم مشخصات فردی و اجتماعی، به مدت دو سیکل متوالی فرم ثبت وضعیت روزانه علائم سندرم پیش از قاعدگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای اسکوئر و تی دانشجویی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: فراوانی سندرم پیش از قاعدگی ۱/۷۸% بود. شدت این عارضه در ۱۳ نفر (۷/۴%) از دانشجویان شدید، در ۳۴ نفر (۸/۱۲%) متوسط و در ۱۹۶ نفر (۵/۷۲%) خفیف بود. سندرم پیش از قاعدگی در سنین بالاتر (۰۱۲/۰=p) و عدم رضایت از درآمد خانواده (۰۳۷/۰=p) به طور معنی داری بیشتر بود. سایر متغیرها از جمله وزن، شاخص توده بدنی، سن منارک، قومیت، مقطع تحصیلی، تحصیلات پدر و مادر، وضعیت اقتصادی، وضعیت واحد مسکونی و انجام ورزش هفتگی ارتباط آماری معنی داری با سندرم پیش از قاعدگی نداشتند (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: شیوع سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان شهر گناباد بالا و در اکثر موارد از نوع خفیف می باشد. با توجه به شیوع بالای این عارضه، برنامه ریزی های بهداشتی مناسب برای تعدیل آن پیشنهاد می شود.

ایران, سندرم پیش از قاعدگی, فاکتورهای اجتماعی, فاکتورهای فردی, میزان بروز