سمیه علافان - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی تکوینی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
محمد حسن زاده نظرآبادی - استاد گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محبوبه انقلابی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی تکوینی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
جینا خیاط زاده - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
خدیجه شاهرخ آبادی - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
محسن جلالی - پزشک، مرکز تحقیقاتی و درمان ناباروری منتصریه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فهیمه مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک انسانی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نزهت موسوی فر - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
جواد زوار رضا - استادیار گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
مجید مجرد - استادیار گروه ژنتیک پزشکی، مرکز تحقیقات ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: شکست مکرر در لانه گزینی (RIF)، شایع ترین علت عدم موفقیت بارداری بعد از لقاح آزمایشگاهی است. از میان علل مختلف RIF، نقش عوامل ژنتیکی مادر به عنوان یکی از مهم ترین عوامل است. یکی از پلی مورفیسم های مطرح در این زمینه، پلی مورفیسم کدون ۷۲ ژن P۵۳ می باشد. با توجه به مدارک موجود در مورد ارتباط این پلی مورفیسم با افزایش خطر وقوع RIF در جمعیت های مختلف در صورت اثبات این ارتباط در جمعیت ایرانی می توان از این پلی مورفیسم برای پیش بینی میزان موفقیت IVF استفاده نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با وقوع RIF انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۸۰ زوج نابارور در مرکز درمان ناباروری منتصریه مشهد انجام شد. در این مطالعه زوجین نابارور به سه گروه کنترل، RIF-۱ و RIF-۲ تقسیم شدند. گروه کنترل شامل ۴۰ نفر از زنانی بود که بعد از IVF موفق به حاملگی شدند. بیماران گروه یک شامل ۲۰ نفر از زنانی بود که با وجود ۲ بار IVF، هیچ نوع بارداری در آن ها مشاهده نشده بود و بیماران گروه دو ۲۰ نفر از زنانی بودند که با حداقل ۳ بار IVF موفق به بارداری نشدند. با استفاده از تکنیک ARMS-PCR ژنوتیپ ژن P۵۳ (آلل Arg۷۲Pro) تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون مربع کای پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع ژنوتیپ  Arg/Proدر گروه کنترل، گروه اول بیماران، گروه دوم بیماران و کل بیماران به ترتیب ۵/۹۲%، ۷۵%، ۸۰% و ۵/۷۷% و شیوع ژنوتیپ Arg/Arg در این گروه ها به ترتیب ۵/۷%، ۲۵%، ۲۰% و ۵/۲۲% بود. ژنوتیپ Pro/Pro در هیچ یک از گروه ها مشاهده نشد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون آماری مربع کای پیرسون توزیع ژنوتیپ ها بین گروه های اول و دوم بیمار و همچنین کل بیماران با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر در جمعیت مورد بررسی، پلی مورفیسم کدون ۷۲ ژن p۵۳ ارتباطی با وقوع RIF ندارد و در نتیجه از این پلی مورفیسم نمی توان برای محاسبه خطر وقوع RIF استفاده نمود.

باروری در شرایط آزمایشگاهی, شکست مکرر لانه گزینی, پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی