شواهد ژئومورفولوژیکی یخچال های کوهستانی پلئیستوسن پایانی در کوه شاه البرز-البرز غربی

توپوگرافی یخچالی در کوهستان ها، یکی از شواهد تحولات آب وهوایی کواترنر در ایران است. توده کوهستانی شاه البرز، مرتفع ترین کوه در نیمه جنوبی البرز غربی است که نقش مهمی در ساختار و مورفولوژی منطقه دارد. شواهد ژئومورفولوژیک، نشان از حضور یخچال های کوهستانی در این توده کوهستانی دارد. برای بررسی شواهد ژئومورفولوژی یخچالی در کوه شاه البرز از روش های تجربی مانند روش پورتر و تحلیل فرایند-فرم، استفاده شده است. در دامنه شمالی که به شدت توسط فرسایش آبی دستکاری شده، چهار سیرک یخچالی شناسایی شده است. برخلاف دامنه جنوبی، در محل پیوستن دره های دینه رود و رود الموت، شواهدی از یخ رفت ها، دیده می شود. ارتفاع خط تعادل برف و یخ در دوره پلیستوسن با استفاده از میانگین ارتفاع کف سیرک های یخچالی، ۳۵۶۰ متر اما در شرایط حاضر، ۴۹۰۰ متر است. با توجه به حداکثر پیش روی زبانه یخچالی تا ارتفاع ۱۸۰۰ متر در دره اصلی شاهرود،  قلمرو یخچالی در پلیستوسن، احتمالا تا ارتفاع ۲۰۰۰ متر بود.

کلیدواژه ها:

cirques ، climate change ، geomorphologic heritage ، Shah Alborz mountain. ، تغییرهای آب وهوایی ، سیرک های یخچالی ،  کوه شاه البرز ، میراث ژئومورفولوژیکی.