جمشید جراره - دانشگاه شهید رجایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آلکسی­تایمیا و عوامل جمعیت­شناختی در پیش­بینی عملکرد خانوادگی زوج های مراجعه­کننده به مراکز مشاوره و روان درمانی انجام گرفت. در یک طرح توصیفی مقطعی تعداد ۱۳۳ نفر شرکت­کننده (۴۲ مرد و۹۱ زن) از میان مراجعان به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تهران به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه جمعیت شناختی، مقیاس آلکسی­تایمیای تورنتو (TAS) و ابزار سنجش خانواده (FAD) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد که از لحاظ آماری بین آلکسی­تایمیا و عملکرد خانواده همبستگی منفی معنادار وجود دارد و نیز بین سطح تحصیلات و عملکرد خانوادگی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. همچنین آلکسی­تایمیا و سطح تحصیلات قادرند عملکرد خانواده را از لحاظ آماری به طور معناداری پیش­بینی کنند و به طور کلی ۲۵% از واریانس عملکرد خانوادگی را تبیین می­کنند. جنسیت و سن قادر به پیش­بینی عملکرد خانواده نبودند. بنابراین، آلکسی­تایمیا و سطح تحصیلات پایین باعث عملکرد منفی در خانواده می شوند. شناسایی و مداخله در آلکسی­تایمیا و متناسب سازی برنامه­های درمانی با سطح تحصیلات در بهبود عملکرد خانوادگی زوجین ضرورت دارد.

آلکسی تایمیا, عملکرد خانواده, زوج ها, عوامل جمعیت شناختی