اصغر خلیفه زاده
شایسته صالحی
اکبر حسن زاده

مقدمه آموزش پرستاری، بویژه آموزش بالینی، دارای مشکلات عدیده ای است . مطالب نظری ارایه شده درکلاس درس کمتر به موقعیتهای بالینی انتقال می یابد و دانشجو نمی تواند آنچه را که آموخته، در بالین بیمار بکار گیرد. علیرغم آن که هدف از ارائه کارآموزی ، افزایش تجربیات بالینی دانشجویان پرستاری بوده، اجرای آن مشکلاتی را در بالین به همراه داشته است . با اجرای برنامه نظارت و راهنمایی بالینی بین مربی، پرستار بخش و دانشجو، شاید بتوان قدمی در اصلاح فرایند یادگیری و کاهش فاصله آموزش تئوری و عملی برداشت .روشها. این پژوهش یک مطا لعه نیمه تجربی است که در آن ۱۰۰ نفر از دانشجویان پرستاری کارآموز در عرصه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دو گروه مطا لعه و شاهد و با روش نمو نه گیری آسان انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعا ت، پرسشنامه بود. برای گروه مطالعه به مدت دو هفته برنامه نظارت و راهنمایی بالینی توسط مربی و پرستار بخش اجرا شد و گروه شاهد به مدت دو هفته تحت سرپرستی مربی پرستاری دوره کارآموزی خود را انجام داد. دیدگاههای دانشجویان دو گروه از نظر مهارتهای بین فردی، حرفه ای و ارتباطی در قبل و بعد از دو هفته کارآمو زی مورد مقا یسه قرار گرفت.نتایج یافته ها نشان داد که مقایسه میانگین مهارتهای بین فردی، حرفه ای و ارتباطی و کل مهارتها قبل و بعد از اجرای برنامه نظارت و راهنمایی بالینی، از دیدگاه دانشجویان گروه مطالعه تفاوت آماری معنی داری وجود دارد ولی از دیدگاه دانشجویان گروه شاهد مقایسه میانگین مهارتها قبل و بعد از کارآموزی تفاوت اماری معنی داری را نشان نداد.بحث یافته های این پژوهش نشان داد که طراحی دوره های آموزش بالینی بر اساس الگوی نظارت و راهنمایی بالینی می تواند منجر به ارتقاء مهارتهای بین فردی، حرفه ای و ارتباطی دانشجویان پرستاری گردد و لازم است که مورد استفاده وسیعتر در آموزش بالینی پرستاری قرار گیرد.

Clinical Supervision, Interpersonal Skills, Professional Skill, Communication Skills., نظارت و راهنمایی بالینی، مهارتهای بین فردی، مهارتهای حرفه ای، مهارتهای ارتباطی